Wiele osób uważa, że wykonane prawidłowo czynności podczas sadzenia, takie jak podsypanie korzeni ziemią dla iglaków, podlewanie, ściółkowanie tui korą, czy podsypanie pod korzenie nawozu organicznego, są w zupełności wystarczające.
Otóż, niestety, ale tak nie jest.
Tuje nie są samowystarczalne i z czasem mogą osłabnąć, zachorować lub nawet uschnąć. Jeśli popełnimy błędy, możemy zauważyć poparzone gałęzie, rozwój chorobotwórczych patogenów, zmiany koloru igieł lub spadki szyszek. Igły są zazwyczaj wybarwione na jasnozielono, ciemnozielono lub na żółto, w zależności od odmiany. Trzeba zwrócić uwagę, że kolory mają różne odcienie, a więc brązowy, żółty i zielony mogą wyglądać inaczej w różnym okresie.. Przykładem może być wybarwienie igieł w roślinach iglastych przy zakupie, które warto zapamiętać.
Tuje są drzewami ozdobnymi które niezwykle często możemy spotkać w naszych ogrodach. Zanim jednak przystąpimy do ich uprawy, powinniśmy dowiedzieć się, jak pielęgnować tuje, jak je kształtować, a także z jakimi chorobami zimozielonych możemy się spotkać.
W Polsce występują trzy podstawowe gatunki tui. Są to żywotnik zachodni, który rośnie maksymalnie do 20 metrów wysokości, a jego szyszki są bardzo podobne do szyszek jałowca, żywotnik wschodni o charakterystycznych kilku pniach. Rośnie do wysokości ponad 10-12 metrów, a szerokość może dochodzić do 4 metrów. Ostatni rodzaj to żywotnik olbrzymi, będący największą występującą w Polsce tują. Może osiągnąć około 30 metrów wysokości.
Nawożenie tui i iglaków
Iglaki zdobyły ogromną popularność w naszym kraju. Ich wspaniałe, kolorowe igły zapewniają świeżość krajobrazu nawet zimą. Jednakże, aby zachować żywotność, kolor i szybkość wzrostu iglaków, niezbędne jest właściwe nawożenie. Podstawową zasadą jaką powinniśmy mieć na uwadze hodując tuje jest odpowiednia pielęgnacja. Zdrowo odżywione tuje, to rośliny silne, a tym samym dużo odporniejsze na wszelkie choroby i czynniki zewnętrzne.
Jakie preparaty nawozowe najlepiej sprawdzą się przy uprawie iglaków, by osiągnąć możliwie najkorzystniejsze efekty?
Nawożenie iglaków należy rozpocząć wczesną wiosną, wraz z początkiem okresu wegetacyjnego. Wiosenny nawóz powinien zawierać wysoką dawkę azotu – niezwykle ważnego pierwiastka na tym etapie sezonu ogrodniczego, z uwagi na ważną rolę w pojawianiu się nowych, zdrowych przyrostów igieł i łusek. W celu uzyskania optymalnych wyników, warto zacząć nawożenie już na początku wiosny i kontynuować je do połowy sierpnia. Później – od połowy sierpnia, należy odstawić azot, który będzie opóźniał drewnienie tkanek, co może skutkować uszkodzeniem pędów podczas przymrozków. Warto postawić na jakościowe produkty przeznaczone specjalnie do jesiennego zasilania roślin, a w użytym nawozie nie powinno także zabraknąć również innych pierwiastków i mikroelementów. Należy wówczas pamiętać o zwiększeniu ilości fosforu i potasu. Dzięki temu zwiększymy odporność na mróz i wspomożemy system korzeniowy naszych iglaków.
Jakie nawozy do iglaków i tui?
Idealnie do używania pod iglaki się nadają się przede wszystkim nawozy organiczne. Używanie ich wzbogaca podłoże w jakże cenną próchnice i składniki humusowe. Podstawowym i najczęściej wybieranym rodzajem nawozów mineralnych są wieloskładnikowe nawozy do iglaków w postaci granulatu,. Nawozy tego typu dostarczają zwiększoną dawkę azotu, fosforu i potasu. Należy ich używać raz w miesiącu od wiosny do lata. Bardzo popularnymi nawozami do iglaków są nawozy długodziałające. Wystarczają roślinom na 3 miesiące. Używamy ich dwukrotnie w ciągu roku - pierwszy raz w marcu, a następnie dopiero w czerwcu.
Innymi polecanymi nawozami do tui i iglaków są nawozy płynne. Ich wielką zaletą jest możliwość szybkiego nawożenia drzew i krzewów oraz uzupełnianie niedoborów odpowiednich składników odżywczych. Dzięki temu są żywione w optymalny sposób, co przyczynia się do ich wzrostu, dobrego wybarwienia i zapobiega przebarwieniom. Dodatkowo, drzewa i krzewy są bardziej odporne na choroby i szkodniki. Ze względu na płynną postać, składniki są szybko przyswajalne przez korzenie i w ciągu zaledwie kilku dni można zauważyć pozytywny efekt nawożenia.
Kiedy natomiast stan naszych iglaków ulega pogorszeniu, np. tracą swój kolor, warto sięgnąć po specjalne nawozy interwencyjne, które pozwolą na szybką regenerację. Dobrym rozwiązaniem są także nawozy wzbogacone o magnez, który wspomaga produkcję chlorofilu. Nawozy te stosujemy tylko wiosną.
Choroby tui i iglaków
Drzewa iglaste są delikatne i potrzebują wyjątkowej troski, ale jeśli zapewnimy im właściwą opiekę, z pewnością staną się wspaniałą dekoracją naszego ogrodu. Ważne jest, aby niezwłocznie reagować na wszelkie oznaki chorób iglaków.
Rośliny iglaste prezentują dużą odporność na gwałtowne zmiany warunków klimatycznych. Niestety, są jednak podatne na choroby grzybicze. Kluczowe zatem jest odpowiednie i szybkie zdiagnozowanie objawów celem podjęcie skutecznej terapii. Im szybciej wprowadzone zostanie leczenie, tym większa szansa na pełne wyleczenie iglaków i uniknięcie negatywnych skutków choroby.
W ofercie naszej hurtowni internetowej Agrosimex.pl znajdują produkty niezbędne do skutecznej walki z chorobami na jakie najczęściej zapadają iglaki, a także wzmacniającymi iglaki, zmniejszając ryzyko ich ponownego wystąpienia.
Niewłaściwe nawożenie tui
Niewłaściwe nawadnianie lub nadmiernie skoncentrowane stosowanie nawozów może również spowodować przypalenie i brązowienie igieł tuj. To szczególnie prawdziwe, gdy brązowienie masowo rozwija się bardzo szybko. W przypadku choroby lub innej przyczyny, brązowienie pędów zwykle postępuje znacznie wolniej.
Jeśli nasze wiecznie zielone drzewa brązowieją i obumierają w ciągu zaledwie kilku dni, należy sięzastanowić, czy nie użyto zbyt dużej ilości nawozu i nie doszło do przenawożenia. Należy zaprzestać nawożenia do czasu ustabilizowania się sytuacji.
Choroby grzybowe
Osłabione rośliny, w szczególności te, które rosną na terenach wilgotnych, narażone są na ataki grzybów. Powszechnymi chorobami grzybowymi, jakie często można zaobserwować u tui, jest fytoftoroza, fuzarioza i opieńkowa zgnilizna korzeni.
W przypadku fytoftorozy grzyb penetruje korzenie, co utrudnia pobieranie wody i substancji mineralnych, a przy tym jest trudna do zdiagnozowania. W przypadku zaatakowania pojedynczej łodygi należy ją jak najszybciej usunąć, a roślinę opryskać i podlać odpowiednimi preparatami przeciwgrzybiczymi. Gdy objawy pojawiają się już na górnej części rośliny, choroba jest już w pełnej fazie rozwoju. Pędy i często całe rośliny brązowieją i szybko więdną, po czym zasychają. Tak uszkodzoną roślinę powinniśmy wykopać i usunąć trwale z ogrodu. Często konieczne może być również usunięcie sąsiednich roślin.
Opieńkowa zgnilizna korzeni objawia się natomiast matowieniem łusek, żółknięciem i brązowieniem. Na korze pojawiają się duże płaty białej grzybni. Kora u nasady pędów brązowieje i obumiera.
W przypadku wystąpienia fuzariozy w początkowej fazie porażone zostają same wierzchołki pędów, a w następnej kolejności łuski rośliny. Następuje żółknięcie, brązowienie i obumarcie.
U roślin porażonych tymi chorobami powinniśmy przeprowadzić opryski fungicydami, które są przeznaczone do zwalczania infekcji grzybiczych. Należy przy tym pamiętać, że dotknięte części rośliny trzeba usunąć i spalić. Zwykle choroby rozwijają się wczesnym latem, co oznacza, że jesienią roślina już jest mocno zakażona. Instrukcje dotyczące momentu stosowania preparatu znajdują się na opakowaniu. Najczęściej oprysk należy przeprowadzać jesienią, zgodnie z zaleceniami producenta.
Tuje i inne drzewa iglaste są podatne na choroby grzybowe, a przyczyna najczęściej tkwi w niewłaściwej pielęgnacji. Chorobotwórczy grzyb rozwija się szczególnie dobrze na glebie o słabej przepuszczalności, na której zalega woda. Rośliny, które nie są odpowiednio nawożone, również są zagrożone chorobami iglaków. Osłabione drzewa iglaste, w tym tuje, nie mogą skutecznie przeciwstawiać się chorobom.
Szkodniki
Jeśli gałęzie naszych tui brązowieją, a rośliny są odpowiednio odżywione i podlewane, to może to świadczyć o pojawieniu się mszyc. Są one odpowiedzialne za dużą część przypadków brązowienia tui. Najłatwiej to sprawdzić, zaglądając między gałęzie, wypatrując tych owadów. Obecność mszyc potwierdzi także lepki czarny nalot na gałęziach.
Innym popularnym szkodnikiem tui jest misecznik. Podobnie jak przy szukaniu mszycy, trzeba odginać gałązki tui i zaglądać na nie od spodu. Łatwo go poznać po charakterystycznym brązowej barwie i kulistym kształcie. W wyniku jego żerowania pędy zamierają, a część z nich pokrywa się tzw. rosą miodową, która jest wydzielana przez tego szkodnika. Rosa przyczynia się do szybkiej infekcji chorób grzybowych.
Przędziorek natomiast jest szkodnikiem z rodziny pajęczaków. Na tujach pojawia się zdecydowanie częściej, niż tak popularne mszyce. Jego działanie polega na wysysaniu z rośliny soków, co sprawia że ta usycha. To może być m.in. powód jej brązowienia.
Trudna walka o piękno w naszym ogrodzie
W ofercie naszego sklepu internetowego Agrosimex.pl znajdują produkty niezbędne do skutecznej walki z chorobami roślin na jakie najczęściej zapadają rośliny w naszym ogrodzie, a także wzmacniającymi iglaki, zmniejszając ryzyko ich ponownego wystąpienia. Znajdziesz u nas wyczerpujące informacje o sposobach radzenia sobie z uciążliwymi chorobami krzewów iglastych oraz środkami ochrony roślin.
