Intermag

Mikrochelat Mn-13 (13%) Intermag - nawóz manganowy

Mikrochelat Mn-13 Intermag to nawóz zawierający w pełni schelatowany mangan EDTA (130 g Mn/kg, co stanowi 13%). Tak przygotowany mangan jest szybciej wchłaniany, przemieszczany i przyswajany przez rośliny w porównaniu do innych form manganu. Może być stosowany profilaktycznie w uprawach o wysokich wymaganiach co do manganu (np. zboża, rzepak) oraz interwencyjnie w przypadku widocznych objawów niedoboru. Stabilny w szerokim zakresie pH, bezpieczny dla roślin, rozpuszczalny w zimnej i twardej wodzie. Poprawia wielkość i jakość plonów, zwiększając fotosyntezę, odporność na okresowe niedobory wody i niskie temperatury. Przeznaczony do różnych technik nawożenia: dokarmiania dolistnego, fertygacji oraz oprysku gleby.

Mikrochelat Mn-13 Intermag - najbardziej efektywne źródło manganu dla Twoich roślin 

Mikrochelat Mn-13 to nawóz zawierający w pełni schelatowany mangan EDTA (130 g Mn/kg (13%)). Tak przygotowany mangan (Mn) w formie chelatu jest szybciej wchłaniany, przemieszczany i przyswajany przez rośliny, w porównaniu do manganu dostarczanego roślinom w innych formach. 

Mikrochelat Mn13 Intermag można stosować profilaktycznie oraz interwencyjnie: 

Stosowany zapobiegawczo w uprawach roślin o wysokich wymaganiach w stosunku do manganu (np. zboża, rzepak, kukurydza, ziemniak, burak, jabłoń, wiśnia, śliwa, brzoskwinia, malina, groch, fasola, szpinak, kapusta) stanowić będzie najbardziej efektywne źródło manganu. Staje się niezbędny w przypadku występowania warunków glebowych ograniczających dostępność tego składnika dla roślin. Takimi warunkami jest np. wysokie pH, brak tlenu w strefie korzeniowej, wysoka zawartość żelaza. Skutecznie zapobiega powstawaniu niedoboru manganu w roślinach.  

Podczas stosowania interwencyjnego skutecznie likwiduje niedobór manganu oraz ogranicza negatywne skutki wystąpienia takiego okresowego niedoboru. Dokarmiać należy rośliny interwencyjnie w przypadku gdy występują wizualne objawy niedoboru manganu na roślinach lub gdy wyniki analizy materiału roślinnego wskazują na zbyt niską zawartość manganu (ukryte niedobory). 

Mangan (Mn) dostarczany roślinom w nawozie Mikrochelat Mn-13 jest: 

  • efektywnie i szybko pobierany przez rośliny z roztworów w dokarmianiu dolistnym, w zabiegach nawożenia wraz z nawadnianiem (fertygacja) oraz z gleby po nawożeniu doglebowym, 
  • bezpieczny dla roślin we wszystkich technikach stosowania (zgodnie z zalecanymi dawkami), 
  • stabilny w roztworach wieloskładnikowych stosowanych w zabiegach dolistnych, fertygacji i opryskach gleby, 
  • stabilny w szerokim zakresie pH roztworów/pożywek, 
  • stabilny w glebach w szerokim zakresie pH.  

Mangan (Mn) dostarczany w nawozie Mikrochelat Mn-13 Intermag korzystnie wpływa na wielkość i jakość plonu, m.in.:  

  • zwiększa intensywności i wydajności fotosyntezy oraz odporność roślin na okresowe niedobory wody i niską temperaturę 
  • wpływa na prawidłowy wzrost i rozwój roślin, 
  • poprawia wartość biologiczną plonu, 
  • zmniejsza ryzyko przenawożenia azotem, 
  • poprawia ogólną kondycję roślin.  

Mikrochelat Mn-13 jest przeznaczony do stosowania w różnych technikach nawożenia: 

  • dokarmianie dolistne, 
  • fertygacja (w podłożach inertnych, organicznych, w gruncie), 
  • oprysk/podlewanie gleby lub posypowo po zmieszaniu z innymi nawozami doglebowymi. 

Mikrochelat Mn 13 - inne zastosowania: 

Mikrochelat Mn-13 może być również używany jako komponent mieszanek nawozowych sypkich i płynnych. Polecamy go również jako źródło manganu dla innych chemikaliów. 

Skład Mikrochelat Mn-13 Intermag: 

  • Zawartość manganu (Mn) schelatowanego przez EDTA: 130 g Mn/kg (13%). 

Mikrochelat Mn13 wyróżniają bardzo dobre właściwości użytkowe: 

  • jest wysoko i całkowicie rozpuszczalny (także w zimnej i twardej wodzie), dzięki unikalnej strukturze ultragranul. Roztwór powstały po rozpuszczeniu ultragranul jest pozbawiony osadu, 
  • nie pyli, 
  • nie zbryla się - wysoka odporność na czynniki zewnętrzne podczas magazynowania. 

Właściwości fizykochemiczne roztworów chelatu Mikrochelat Mn 13: 

  • produkt stabilny w zakresie pH 3–10, 
  • wysoka rozpuszczalność w wodzie demineralizowanej – powyżej 1000 g/dm3, 
  • EC w wodzie demineralizowanej: roztwór 0,1% – 0,4 mS/cm,           
  • pH w wodzie demineralizowanej: roztwór 0,1% – 5,9. 

Jak stosować Mikrochelat Mn-13? 

FERTYGACJA (nawożenie z nawadnianiem) upraw w podłożach inertnych, organicznych, w gruncie: 

  • Zalecenia szczegółowe (skład pożywki oraz częstotliwość aplikacji) powinny uwzględniać wymagania 
  • pokarmowe roślin oraz warunki agrotechniczne i klimatyczne prowadzonej uprawy (w tym rodzaj podłoża). 
  • W obliczeniach trzeba uwzględnić zawartość manganu (Mn) w innych nawozach stosowanych do sporządzania pożywki oraz w wodzie użytej do przygotowania pożywki. 

Fertygacja w podłożach inertnych i podłożu kokosowym oraz uprawy hydroponiczne (pożywka podawana w sposób ciągły lub wielokrotnie w ciągu doby). 

- Najczęściej zalecana zawartość manganu (Mn) w pożywce gotowej do użycia to 0,5–1 mg Mn/l (tj. 3,85–7,7 g MIKROCHELAT Mn-13 w 1000 l) 

- Przygotowując roztwory stężone, dawkę MIKROCHELAT Mn-13 należy proporcjonalnie zwiększyć. 

Fertygacja w podłożach organicznych i w gruncie (pożywka podawana okresowo - wielokrotnie w okresie wegetacji roślin). Stosując MIKROCHELAT Mn-13 z innymi nawozami w pożywce gotowej do użycia, nie przekraczać łącznego stężenia 0,2% wszystkich składników (tj. 2 kg i/lub l w 1000 l pożywki). Zalecana ilość MIKROCHELAT Mn-13 w całym sezonie wegetacyjnym (w dawkach dzielonych, max. 1 kg/ha w 1 cyklu):  
-1–3 kg/ha (uprawy rolnicze deszczowanie: zboża, soja i inne strączkowe, rzepak, kukurydza, słonecznik, ziemniak, burak) 

- 2–3 kg/ha (drzewa owocowe ziarnkowe i pestkowe, orzechy, winorośl) 

- 3–5 kg/ha (krzewy owocowe, truskawka, warzywa, rośliny ozdobne). 

OPRYSK/PODLEWANIE GLEBY lub POSYPOWO po zmieszaniu z innymi nawozami doglebowymi: 

  • Opryskać glebę roztworem przed siewem lub sadzeniem rozsady bądź stosować łącznie z innymi nawozami 
  • doglebowymi.  
  • Zalecana ilość MIKROCHELAT Mn-13 w całym sezonie wegetacyjnym:
    - 1–3 kg/ha (uprawy rolnicze: zboża, soja i inne strączkowe, rzepak, kukurydza, słonecznik, ziemniak, burak),
    - 4–6 kg/ha (krzewy owocowe, truskawka, warzywa, rośliny ozdobne). 

ZABIEGI DOLISTNE (OPRYSK NALISTNY): 

  • W zabiegach dokarmiania dolistnego stosować MIKROCHELAT Mn-13 w formie roztworu wodnego. Nawóz można stosować łącznie z innymi preparatami, po przeprowadzeniu testu potwierdzającego możliwość mieszania. 

Interwencyjnie - stosować MIKROCHELAT™ Mn-13 w przypadku gdy wystąpią wizualne objawy niedoboru manganu na roślinach lub po zdiagnozowaniu zbyt niskiej zawartości tego składnika w roślinach. Zabiegi wykonywać co 3-7 dni do ustąpienia niedoboru. Stosować MIKROCHELAT Mn-13 w dawce:  

- uprawy rolnicze, krzewy owocowe, truskawka, warzywa, rośliny ozdobne: 0,25–1 kg/ha, 

- drzewa owocowe, winorośl: 0,5–1 kg/ka. 

Profilaktycznie - stosować MIKROCHELAT Mn-13 w terminach i dawkach przedstawionych w tabelce niżej. 

Dawki można modyfikować uwzględniając indywidualne potrzeby roślin oraz warunki uprawowe. Przy niskiej wilgotności powietrza unikać stosowania roztworu o stężeniu przekraczającym 0,15% (1,5 kg nawozu/1000 l wody). Stosując dolistnie w uprawach pod osłonami nie przekraczać stężenia 0,15%. 

Z czym można mieszać Mikrochelat Mn 13? Tabela mieszania. 

Tabela mieszania chelatu Manganu EDTA Mikrochelat Mn-13 znajduje się w zakładce "do pobrania". 

Mikrochelat Fe-13 – dawkowanie. Kiedy stosować Mikrochelat Mangan? 

Informacje o dawkowaniu Mikrochelatu Mn-13  znajdują się w zakładce "dawkowanie". Znajdziesz tu również informacje o tym kiedy stosować Mikrochelat Mn-13 oraz ile wlać Mikrochelatu Mn 13 na litr. 

W jakich uprawach można stosować Mikrochelat Mn 13? 

  • Pszenica ozima, 
  • Pszenica jara, 
  • Pszenżyto ozime, 
  • Pszenżyto jare, 
  • Jęczmień paszowy (ozimy), 
  • Jęczmień paszowy (jary), 
  • Jęczmień browarny (ozimy), 
  • Jęczmień browarny (jary), 
  • Żyto ozime, 
  • Żyto jare, 
  • Owies, 
  • Rzepak ozimy, 
  • Rzepak jary, 
  • Słonecznik, 
  • Len, 
  • Kukurydza, 
  • Burak cukrowy, 
  • Ziemniak, 
  • Soja, 
  • Groch,  
  • Fasola,  
  • Bób,  
  • Bobik, 
  • Łubin, 
  • Jabłoń, 
  • Grusza, 
  • Czereśnia, 
  • Wiśnia, 
  • Śliwa, 
  • Brzoskwinia, 
  • Nektaryna, 
  • Morela, 
  • Agrest, 
  • Malina, 
  • Porzeczka, 
  • Borówka amerykańska, 
  • Winorośl, 
  • Truskawka, 
  • Pomidor, 
  • Papryka, 
  • Ogórek, 
  • Dynia, 
  • Cebula, 
  • Warzywa cebulowe, 
  • Brokuł, 
  • Kalafior, 
  • Kapusta głowiasta czerwona, 
  • Kapusta włoska, 
  • Kapusta pekińska, 
  • Kapusta brukselska, 
  • Kalarepa, 
  • Rzodkiewka, 
  • Jarmuż, 
  • Marchew, 
  • Pietruszka, 
  • Pasternak, 
  • Seler, 
  • Burak ćwikłowy, 
  • Szkółki roślin ozdobnych wieloletnich, 
  • Szkółki roślin sadowniczych, 
  • Rośliny ozdobne. 

Uprawa

Jak stosować? Dawkowanie

Kiedy stosować?

Pszenica ozima

0,25–1 kg/ha

·     Jesień: faza 3.–6. liścia 

·     Wiosna: krzewienie. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku gleb o pH powyżej 6,5, w przypadku wysokiej zawartości Cu i Fe w glebie, a także gdy wiosna jest sucha i chłodna. Ponadto mangan zwiększa odporność na choroby podstawy źdźbła i mączniaka prawdziwego.

·     wzrost źdźbła 

·     faza liścia flagowego / początek kłoszenia. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku wystąpienia objawów niedoboru manganu. Ponadto mangan zwiększa odporność na rdze.

Pszenica jara

0,25–1 kg/ha

·     rozwój liści – krzewienie. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku gleb o pH powyżej 6,5, w przypadku wysokiej zawartości Cu i Fe w glebie, a także gdy wiosna jest sucha i chłodna. Ponadto mangan zwiększa odporność na choroby podstawy źdźbła i mączniaka prawdziwego.

·     Wzrost źdźbła

·     faza liścia flagowego / początek kłoszenia. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku wystąpienia objawów niedoboru manganu. Ponadto mangan zwiększa odporność na rdze.

Pszenżyto ozime

0,25–1 kg/ha

·     Jesień: faza 3.–6. liścia 

·     Wiosna: krzewienie. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku gleb o pH powyżej 6,5, w przypadku wysokiej zawartości Cu i Fe w glebie, a także gdy wiosna jest sucha i chłodna. Ponadto mangan zwiększa odporność na choroby podstawy źdźbła i mączniaka prawdziwego.

·     wzrost źdźbła

·     faza liścia flagowego / początek kłoszenia. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku wystąpienia objawów niedoboru manganu. Ponadto mangan zwiększa odporność na rdze.

Pszenżyto jare

0,25–1 kg/ha

·    rozwój liści – krzewienie. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku gleb o pH powyżej 6,5, w przypadku wysokiej zawartości Cu i Fe w glebie, a także gdy wiosna jest sucha i chłodna. Ponadto mangan zwiększa odporność na choroby podstawy źdźbła i mączniaka prawdziwego.

·    wzrost źdźbła

·    faza liścia flagowego / początek kłoszenia. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku wystąpienia objawów niedoboru manganu. Ponadto mangan zwiększa odporność na rdze.

Jęczmień paszowy ozimy

0,25–1 kg/ha

·    Jesień: rozwój liści – do początku krzewienia

·    Wiosna: początek wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku ukazywania się ości kłosa. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku gleb o pH powyżej 6,5, w przypadku wysokiej zawartości Cu i Fe w glebie, a także gdy wiosna jest sucha i chłodna. Ponadto mangan zwiększa odporność na choroby podstawy źdźbła i mączniaka prawdziwego.

Jęczmień paszowy jary

0,25–1 kg/ha

·    rozwój liści – do początku wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku ukazywania się ości kłosa. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku gleb o pH powyżej 6,5, w przypadku wysokiej zawartości Cu i Fe w glebie, a także gdy wiosna jest sucha i chłodna. Ponadto mangan zwiększa odporność na choroby podstawy źdźbła i mączniaka prawdziwego.

Jęczmień browarny ozimy

0,25–1 kg/ha

·    Jesień: rozwój liści – do początku krzewienia

·    Wiosna: początek wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku ukazywania się ości kłosa. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku gleb o pH powyżej 6,5, w przypadku wysokiej zawartości Cu i Fe w glebie, a także gdy wiosna jest sucha i chłodna. Ponadto mangan zwiększa odporność na choroby podstawy źdźbła i mączniaka prawdziwego.

Jęczmień browarny jary

0,25–1 kg/ha

·    rozwój liści – do początku wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku ukazywania się ości kłosa. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku gleb o pH powyżej 6,5, w przypadku wysokiej zawartości Cu i Fe w glebie, a także gdy wiosna jest sucha i chłodna. Ponadto mangan zwiększa odporność na choroby podstawy źdźbła i mączniaka prawdziwego.

Żyto ozime

0,25–1 kg/ha

·    Jesień: rozwój liści – do początku krzewienia. Zabieg traktować jako optymalny dla poprawy intensywności krzewienia w przypadku suszy lub nadmiernych opadów.

·    Wiosna: początek wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku kłoszenia

Żyto jare

0,25–1 kg/ha

·    rozwój liści – do początku wzrostu źdźbła 

·    faza liścia flagowego – do początku kłoszenia

Owies

0,25–1 kg/ha

·    rozwój liści – krzewienie

·    wzrost źdźbła – do fazy liścia flagowego

Rzepak ozimy

0,25–1 kg/ha

·    Jesień: faza 4.–8. liścia

·    Wiosna: początek wzrostu pędu głównego

·    rozwój pąków kwiatowych – do początku kwitnienia

Rzepak jary

0,25–1 kg/ha

·    rozwój liści – do początku wzrostu pędu głównego

·    rozwój pąków kwiatowych – do początku kwitnienia

Słonecznik

0,25–1 kg/ha

·    faza 4.–6. liścia (BBCH 14–16)

·    początek wzrostu pędu (BBCH 30–33)

·    początek rozwoju pąków (BBCH 51–53)

Len

0,25–1 kg/ha

·    faza 2.–4. liścia (BBCH 12–14)

·    wzrost pędu głównego – pęd osiągnął 50% długości typowej dla odmiany (BBCH 30–35)

·    widoczne pierwsze pąki kwiatowe (BBCH 51–53)

Kukurydza

0,25–1 kg/ha

·    faza 7.–8. liścia

·    wzrost źdźbła – do początku rozwoju wiechy

Burak cukrowy

0,25–1 kg/ha

·    początek rozwoju liści

·    początek zakrywania międzyrzędzi

·    początek rozwoju korzenia spichrzowego. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku wystąpienia objawów niedoboru manganu na roślinach, a także gdy nie przeprowadzono zabiegów dokarmiania manganem we wcześniejszych fazach rozwoju.

Ziemniak zbierany w fazie pełnej dojrzałości

0,25–1 kg/ha

·    początek wzrostu pędów i liści (wysokość roślin ok. 10 cm)

·    wzrost pędów i liści (wysokość roślin ˃15 cm)

·    bulwy osiągają ok. 50% finalnej masy. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy odmian podatnych na parcha

Soja

0,25–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści trójlistkowych

·    początek wzrostu pędów◇ początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Groch

0,25–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści właściwych

·    początek wzrostu pędów

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Fasola

0,25–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści właściwych

·    początek wzrostu pędów

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Bób

0,25–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści właściwych

·    początek wzrostu pędów

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Bobik

0,25–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści właściwych

·    początek wzrostu pędów

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Łubin

0,25–1 kg/ha

·    tworzenie rozety

·    początek wzrostu pędów

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Jabłoń – sady bez fertygacji – młody, nieowocujący sad 

0,5–1 kg/ha

·    Wiosna: rozwój liści

·    Wiosna/lato: wzrost pędu głównego i pędów bocznych. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7 (pomiar w wodzie).

Jabłoń – sady bez fertygacji – owocujący sad 

0,5–1 kg/ha

·    faza „mysie ucho”

·    owoc osiąga 30–50% typowej wielkości. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku odmian o zielonej barwie owoców.

·    owoc osiąga 60–80% typowej wielkości

Jabłoń – sady fertygowane – owocujący sad 

0,5–1 kg/ha

·    faza „mysie ucho”

·    owoc osiąga 30–50% typowej wielkości. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku odmian o zielonej barwie owoców.

·    owoc osiąga 60–80% typowej wielkości

Jabłoń – szkółki drzewek – szkółka drzewek szczepionych przez okulizację

0,5–1 kg/ha

·    1. rok – lato (ok. 3–4 tygodnie po okulizacji): zakończenie wzrostu pędów i liści

·    2. rok – wiosna/lato: wzrost pędu głównego i pędów bocznych. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7 (pomiar w wodzie).

Jabłoń – szkółki drzewek  – szkółka drzewek szczepionych zrazami

0,5–1 kg/ha

·    1. rok – lato: wzrost pędu głównego i rozwój liści

·    2. rok –wiosna/lato: wzrost pędu głównego i pędów bocznych. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7 (pomiar w wodzie).

Grusza – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    faza „mysie ucho”

·    owoc osiąga 30–50% typowej wielkości. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku odmian o zielonej barwie owoców.

·    owoc osiąga 60–80% typowej wielkości

Czereśnia – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach alkalicznych.

·    owoc osiąga ok. połowę typowej wielkości

·    początek dojrzewania owoców

Czereśnia – sady fertygowane – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców

·    owoc osiąga ok. połowę typowej wielkości

Wiśnia – sady bez fertygacji – owocujący sad

 

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach alkalicznych.

·    owoc osiąga ok. połowę typowej wielkości

Śliwa – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach alkalicznych.

·    owoc osiąga ok. połowę typowej wielkości

·    owoc osiąga 80–90% typowej wielkości

Brzoskwinia – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owocówZabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach alkalicznych.

·    owoc osiąga ok. połowę typowej wielkości

·    owoc osiąga 80–90% typowej wielkości

Nektaryna – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owocówZabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach alkalicznych.

·    owoc osiąga ok. połowę typowej wielkości

·    owoc osiąga 80–90% typowej wielkości

Morela – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    pękanie i rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach alkalicznych.

·    owoc osiąga ok. połowę typowej wielkości

·    owoc osiąga 80–90% typowej wielkości

Agrest

0,25–1 kg/ha

·    po ruszeniu wegetacji, w okresie rozwoju liści i owoców

Malina – plantacje bez fertygacji – malina jesienna – odmiany owocujące na pędach jednorocznych

0,25–1 kg/ha

·    Wiosna: wznowienie wegetacji – rozwój liści

·    wzrost i dojrzewanie owoców – do pierwszego zbioru

Malina – plantacje bez fertygacji – malina letnia – odmiany owocujące na pędach dwuletnich 

0,25–1 kg/ha

·    rozwój liści i pędów

·    wzrost i dojrzewanie owoców – do pierwszego zbioru

Porzeczka

0,25–1 kg/ha

·    w okresie rozwoju liści i pędów (BBCH 15–35)

·    początek rozwoju owoców, widoczne pierwsze owoce na gronie – wytworzonych 90% owoców (BBCH 71–79)

Borówka amerykańska – plantacje bez fertygacji – plantacje owocujące

0,25–1 kg/ha

·    początkowy rozwój liści i kwiatostanów

·    koniec kwitnienia / początek zawiązywania się owoców

Winorośl

0,5–1 kg/ha

·    początek rozwoju liści i nowych pędów: 2 zabiegi co 7–14 dni

·    rozwój kwiatostanów

·    rozwój owoców – do fazy jagód wielkości grochu

Truskawka – plantacje bez fertygacji – Odmiany owocujące latem, plantacje jeszcze nieowocujące – założone jesienią.

0,25–1 kg/ha

·    Wiosna: rozwój liści i koron

·    Lato: dalszy rozwój wegetatywny i zawiązywanie pąków na przyszły sezon

Truskawka – plantacje bez fertygacji – Odmiany owocujące latem, plantacje owocujące. 

0,25–1 kg/ha

·    Wiosna: po wznowieniu wegetacji – rozwój liści, 2 zabiegi co 7–14 dni

·    biały pąk

·    początek rozwoju pierwszych owoców

·    po zbiorach owoców

Truskawka – plantacje fertygowane – Odmiany owocujące latem, plantacje założone latem z sadzonek zielonych doniczkowanych – Uprawa w gruncie.

0,25–1 kg/ha

·    Lato w roku sadzenia: po adaptacji roślin do warunków polowych – rozwinięty 5.–8. liść

·    Wiosna: po wznowieniu wegetacji

·    początek rozwoju kwiatostanów

Truskawka – plantacje fertygowane – Odmiany owocujące latem, plantacje założone wiosną z sadzonek frigo – Uprawa w gruncie.

0,25–1 kg/ha

·    po przyjęciu się sadzonek: rozwinięty 2.–3. liść

·    rozwój liści i kwiatostanów. Zabieg traktować jako optymalny w warunkach ograniczonego pobierania manganu przez korzenie.

Truskawka – plantacje fertygowane – Odmiany powtarzające, plantacje założone wiosną z sadzonek frigo. Uprawy w gruncie lub podłożach.

0,25–1 kg/ha

·    po przyjęciu się sadzonek – rozwinięty 2.–3. liść

·    rozwój liści

·    dalszy rozwój liści i początek rozwoju pierwszych kwiatostanów

·    rozwój i dojrzewanie pierwszych owoców

·    okres owocowania: 1–2 zabiegi co 14–21 dni

Truskawka – produkcja sadzonek – produkcja sadzonek zielonych świeżokopanych

0,25–1 kg/ha

·    Wiosna: rozwój liści

·    Wiosna: początek wzrostu rozłogów

·    Początek lata: wzrost wydłużeniowy rozłogów i tworzenie rozetek liściowych na rozłogach

Truskawka – produkcja sadzonek – produkcja sadzonek doniczkowanych

0,25–1 kg/ha

·    POLOWE PLANTACJE MATECZNE – wiosna: rozwój liści

·    POLOWE PLANTACJE MATECZNE – wiosna: początek wzrostu rozłogów

·    POLOWE PLANTACJE MATECZNE – początek lata: wzrost wydłużeniowy rozłogów i tworzenie rozetek liściowych na rozłogach

Truskawka – produkcja sadzonek – produkcja sadzonek frigo

0,25–1 kg/ha

·    Wiosna: rozwój liści

·    Wiosna: początek wzrostu rozłogów

·    Początek lata: wzrost wydłużeniowy rozłogów i tworzenie rozetek liściowych na rozłogach

Pomidor

0,25–1 kg/ha

·    rozwiniętych 8–9 lub więcej liści (BBCH 18–19)

·    widoczny 1.–3. kwiatostan (BBCH 51–53)

·    pierwszy owoc osiągnął typową wielkość na 1.–2. gronie (BBCH 71–72)

Papryka

0,25–1 kg/ha

·    rozwiniętych 8–9 lub więcej liści (BBCH 18–19)

·    widoczny 1.–3. kwiatostan (BBCH 51–53)

·    pierwszy owoc osiągnął typową wielkość na 1.–2. gronie (BBCH 71–72)

Ogórek

0,25–1 kg/ha

·    rozwinięty 6.–8. liść właściwy na pędzie głównym (BBCH 16–18)

·    rozwój pędów bocznych pierwszego rzędu (BBCH 21–29)

Dynia

0,25–1 kg/ha

·    rozwinięty 6.–8. liść właściwy na pędzie głównym (BBCH 16–18)

·    rozwój pędów bocznych pierwszego rzędu (BBCH 21–29)

Warzywa cebulowe

0,25–1 kg/ha

·    wyraźnie widoczne 6–9 lub więcej liści (BBCH 16–19)

·    początek rozwoju części roślin przeznaczonych do zbioru (BBCH 41–43)

Brokuł

0,25–1 kg/ha

·    wzrost liści

·    początek rozwoju róży

Kalafior

0,25–1 kg/ha

·    wzrost liści

·    początek rozwoju róży

Kapusta głowiasta biała

0,25–1 kg/ha

·    wzrost liści

·    początek formowania się główki

·    główka osiąga ok. 50% typowej wielkości

Kapusta włoska

0,25–1 kg/ha

·    wzrost liści

·    początek formowania się główki

·    główka osiąga ok. 50% typowej wielkości

Kapusta głowiasta czerwona

0,25–1 kg/ha

·    wzrost liści

·    początek formowania się główki

Kapusta pekińska

0,25–1 kg/ha

·    wzrost liści

·    początek formowania się główki

·    główka osiąga ok. 50% typowej wielkości

Kapusta brukselska

0,25–1 kg/ha

·    gwzrost pędu głównego i liści

·    gpoczątek formowania się pąków bocznych (główek liściowych)

Kalarepa

0,25–1 kg/ha

·    wzrost liści

Rzodkiewka

0,25–1 kg/ha

·    wzrost liści

Jarmuż

0,25–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

·    wzrost pędu głównego i liści

Marchew

0,25–1 kg/ha

·    faza 5. liścia właściwego / korzeń zaczyna się poszerzać (BBCH 15/41)

Pietruszka

0,25–1 kg/ha

·    faza 4.–5. liścia właściwego/ korzeń zaczyna się poszerzać (BBCH 14–15/41)

·    korzeń osiąga 20–40% typowej średnicy (BBCH 42–44)

Pasternak

0,25–1 kg/ha

·    faza 4.–5. liścia właściwego/ korzeń zaczyna się poszerzać (BBCH 14–15/41)

·    korzeń osiąga 20–40% typowej średnicy (BBCH 42–44)

Seler

0,25–1 kg/ha

·    faza 9 lub więcej liści / korzeń zaczyna się poszerzać (BBCH 19/41)

·    korzeń osiąga 20–40% typowej średnicy (BBCH 42–44)

Burak ćwikłowy

0,25–1 kg/ha

·    faza 5 liści właściwych / początek zakrywania międzyrzędzi (BBCH 15/31)

·    początkowy rozwój korzenia spichrzowego, ø ›2 cm (BBCH 41–43)

Szkółki roślin ozdobnych wieloletnich

podlewanie
roztwór 0,05–0,1%
opryskiwanie
roztwór 0,25–0,3%

·    w okresie wiosenno-letnim 1–2 zabiegi co 7–28 dni

·    w okresie jesiennym 1–2 zabiegi co 7–21 dni dla zwiększenia zimotrwałości

Szkółki roślin sadowniczych

podlewanie
roztwór 0,05–0,1%
opryskiwanie
roztwór 0,25–0,3%

·    w okresie wiosenno-letnim 1–2 zabiegi co 7–28 dni

·    w okresie jesiennym 1–2 zabiegi co 7–21 dni dla zwiększenia zimotrwałości

Rośliny ozdobne

podlewanie
roztwór 0,05–0,1%
opryskiwanie
roztwór 0,25–0,3%

·    w okresie wiosenno-letnim 1–2 zabiegi co 7–28 dni

·    w okresie jesiennym 1–2 zabiegi co 7–21 dni dla zwiększenia zimotrwałości