Intermag

Mikrochelat Fe-13 (13%) Intermag - nawóz żelazowy

Mikrochelat Fe-13 Intermag to nawóz zawierający 130 g żelaza (Fe) schelatowanego przez EDTA na kg (13%). Forma chelatu sprawia, że żelazo jest szybko wchłaniane i przyswajane przez rośliny, oferując stabilność i bezpieczeństwo we wszystkich technikach stosowania. Korzyści wynikające ze stosowania tego nawozu to m.in. zwiększona intensywność tworzenia chlorofilu, poprawa wzrostu i rozwoju roślin, szybsza regeneracja, lepsza kondycja roślin oraz zmniejszone ryzyko akumulacji azotanów. Mikrochelat Fe-13 jest efektywnie pobierany przez rośliny poprzez dokarmianie dolistne, fertygację oraz nawożenie doglebowe. Może być stosowany profilaktycznie w uprawach roślin o wysokich wymaganiach względem żelaza lub interwencyjnie w przypadku niedoboru tego pierwiastka. Produkt cechuje się bardzo dobrą rozpuszczalnością, brakiem zbrylania i pylenia oraz stabilnością w roztworach o pH do 7. Można go używać jako komponent mieszanek nawozowych sypkich i płynnych.

Mikrochelat Fe-13 Intermag - najbardziej efektywne źródło żelaza dla Twoich roślin 

Mikrochelat Fe-13 to nawóz zawierający żelazo. Żelazo jest w pełni schelatowane przez EDTA (130 g Fe/kg (13%)). Tak przygotowane żelazo (Fe) w formie chelatu jest szybciej wchłaniane, przemieszczane i przyswajane przez rośliny, w porównaniu do żelaza dostarczanego roślinom w innych formach. Dodatkowo jest stabilne i bezpieczne dla roślin we wszystkich technikach stosowania. 

Jakie są korzyści ze stosowania Mikrochelat Fe-13 Intermag? 

Żelazo (Fe) dostarczane w nawozie Mikrochelat Fe-13 korzystnie wpływa na wielkość i jakość plonu, m.in: 

  • zwiększa intensywność tworzenia chlorofilu i odporność na stres, 
  • zwiększa biomasę oraz wpływa na prawidłowy wzrost i rozwój roślin, 
  • sprawia, że rośliny szybciej się regenerują i osiągają lepsze parametry jakościowe, 
  • poprawia się ogólna kondycja roślin, 
  • zmniejsza ryzyko nadmiernej akumulacji azotanów i szkodliwych azotynów w plonie. 

Żelazo (Fe) dostarczane roślinom w nawozie Mikrochelat Fe-13 jest: 

  • efektywnie i szybko pobierane przez rośliny z roztworów w dokarmianiu dolistnym, w zabiegach nawożenia wraz z nawadnianiem (fertygacja) oraz z gleby po nawożeniu doglebowym, 
  • bezpieczne dla roślin we wszystkich technikach stosowania (jeśli jest stosowane zgodnie z zalecanymi dawkami), 
  • stabilne w roztworach wieloskładnikowych (w zakresie do pH 7), stosowanych w zabiegach dolistnych, opryskach gleby i fertygacji. 

Mikrochelat Fe13 Intermag można stosować profilaktycznie oraz interwencyjnie: 

Stosowany zapobiegawczo w uprawach roślin o wysokich wymaganiach w stosunku do żelaza (np. fasola, buraki, kapusty, brokuł, kalafior, szpinak, pomidor, papryka, truskawka, rośliny kwasolubne uprawiane na glebach o odczynie obojętnym lub zasadowym) stanowić będzie najbardziej efektywne źródło żelaza. Staje się niezbędny w przypadku występowania warunków glebowych ograniczających dostępność żelaza dla roślin. Takimi warunkami jest np. wysokie pH, brak tlenu w strefie korzeniowej, wysoka zawartość żelaza w roślinach. 

Stosowany interwencyjnie (w terminach i dawkach zalecanych w programach nawożenia poszczególnych gatunków) skutecznie likwiduje niedobór żelaza oraz ogranicza negatywne skutki wystąpienia takiego okresowego niedoboru. Powinno dokarmiać się rośliny interwencyjnie w przypadku gdy wystąpią wizualne objawy niedoboru żelaza na roślinach lub gdy wyniki analizy materiału roślinnego wskazują na zbyt niską zawartość żelaza (ukryte niedobory). 

Mikrochelat Fe-13 przeznaczony jest do stosowania w różnych technikach nawożenia: 

  • dokarmianie dolistne, 
  • fertygacja (w podłożach inertnych, organicznych, w gruncie), 
  • oprysk/podlewanie gleby lub posypowo po zmieszaniu z innymi nawozami doglebowymi. 

Mikrochelat Fe-13 może być także stosowany jako: 

Mikrochelat Fe-13 może być również używany jako komponent mieszanek nawozowych sypkich i płynnych. Polecamy go również jako źródło żelaza dla innych chemikaliów. 

Skład Mikrochelat Fe-13 Intermag: 

  • Zawartość Żelaza (Fe) schelatowanego przez EDTA: 130 g Fe/kg (13%). 

Bardzo dobre właściwości użytkowe Mikrochelat Fe13: 

  • szybka i całkowita rozpuszczalność (także w zimnej i twardej wodzie), a wszystko to dzięki unikalnej strukturze ultragranul. Roztwór powstały po rozpuszczeniu ultragranul jest pozbawiony osadu, 
  • brak pylenia, 
  • brak zbrylania - wysoka odporność na czynniki zewnętrzne podczas magazynowania. 

Właściwości fizykochemiczne roztworów chelatu Mikrochelat Fe-13 Intermag: 

  • produkt jest stabilny w zakresie pH 1–7, 
  • wysoka rozpuszczalność w wodzie demineralizowanej – ok. 300 g/dm3, 
  • EC w wodzie demineralizowanej: roztwór 0,1% – 0,42 mS/cm,                                            
  • pH w wodzie demineralizowanej: roztwór 0,1% – 8,1. 

Jak stosować Mikrochelat Fe-13? 

ZABIEGI DOLISTNE (OPRYSK NALISTNY): 

  • W zabiegach dokarmiania dolistnego stosować Mikrochelat Fe-13 w formie roztworu wodnego. Nawóz można stosować łącznie z innymi preparatami, po przeprowadzeniu testu potwierdzającego możliwość mieszania. 

Interwencyjnie – stosować Mikrochelat Fe-13 w przypadku gdy wystąpią wizualne objawy niedoboru żelaza na roślinach lub po zdiagnozowaniu zbyt niskiej zawartości tego składnika w roślinach, a także w przypadku zalania systemu korzeniowego. 

Zabiegi wykonywać co 3–5 dni do ustąpienia niedoboru. Stosować Mikrochelat Fe-13 w dawce: 

  • uprawy rolnicze, drzewa owocowe, winorośl: 0,5–1 kg/ha 
  • krzewy owocowe, truskawka, warzywa, rośliny ozdobne: 0,2–1 kg/ha. 

Profilaktycznie - stosować Mikrochelat Fe-13 w terminach i dawkach przedstawionych w zakładce "Dawkowanie". 

FERTYGACJA (nawożenie z nawadnianiem) upraw w podłożach inertnych, organicznych, w gruncie: 

  • Zalecenia szczegółowe (skład pożywki oraz częstotliwość aplikacji) powinny uwzględniać wymagania pokarmowe roślin oraz warunki agrotechniczne i klimatyczne prowadzonej uprawy (w tym rodzaj podłoża). 
  • W obliczeniach trzeba uwzględnić zawartość żelaza (Fe) w innych nawozach stosowanych do sporządzania pożywki oraz w wodzie użytej do przygotowania pożywki. 
  • Fertygacja w podłożach inertnych i podłożu kokosowym oraz uprawy hydroponiczne (pożywka podawana w sposób ciągły lub wielokrotnie w ciągu doby).
    - Najczęściej zalecana zawartość żelaza (Fe) w pożywce gotowej do użycia to 1–3 mg Fe/l (tj. 7,7–23 g Mikrochelat Fe-13 w 1000 l).
    - Przygotowując roztwory stężone, dawkę Mikrochelat Fe-13 należy proporcjonalnie zwiększyć. 
  • Fertygacja w podłożach organicznych i w gruncie (pożywka podawana okresowo - wielokrotnie w okresie wegetacji roślin). Stosując Mikrochelat Fe-13 z innymi nawozami w pożywce gotowej do użycia, nie przekraczać łącznego stężenia 0,2% wszystkich składników (tj. 2 kg i/lub l w 1000 l pożywki). Zalecana ilość Mikrochelat Fe-13 w całym sezonie wegetacyjnym (w dawkach dzielonych, max. 2 kg/ha w 1 cyklu): 
    - 5–10 kg/ha (drzewa owocowe ziarnkowe i pestkowe, orzechy),
    - 4–8 kg/ha (winorośl, krzewy owocowe, truskawka, warzywa, rośliny ozdobne). 

OPRYSK/PODLEWANIE GLEBY lub POSYPOWO po zmieszaniu z innymi nawozami doglebowymi: 

  • Opryskać glebę roztworem (chelatem żelaza Mikrochelat Fe-13) przed siewem lub sadzeniem rozsady bądź stosować łącznie z innymi nawozami doglebowymi.  
  • W przypadku drzew owocowych (np. grusza) wykonać oprysk gleby po ruszeniu wegetacji lub w innym zalecanym terminie. Oprysk (grubokroplisty) gleby wykonywać w dni pochmurne i wilgotne lub w czasie deszczu. 
  • Zalecana ilość Mikrochelat Fe-13 w całym sezonie wegetacyjnym:
    - 5–10 kg/ha (drzewa owocowe ziarnkowe i pestkowe, orzechy),
    - 10–20 kg/ha (winorośl),
    - 3–10 kg/ha (krzewy owocowe, truskawka, warzywa, rośliny ozdobne). 

Dawki można modyfikować uwzględniając indywidualne potrzeby roślin oraz warunki uprawowe. Przy niskiej wilgotności powietrza unikać stosowania roztworu o stężeniu przekraczającym 0,15% (1,5 kg nawozu/1000 l wody). Stosując dolistnie w uprawach pod osłonami nie przekraczać stężenia 0,15%. 

Z czym można mieszać Mikrochelat Fe 13? Tabela mieszania. 

Tabela mieszania Mikrochelatu Fe-13 znajduje się w zakładce "do pobrania". 

Mikrochelat Fe-13 – dawkowanie. Kiedy stosować Mikrochelat Żelazo? 

Informacje o dawkowaniu Mikrochelatu Fe-13  znajdują się w zakładce "dawkowanie". Znajdziesz tu również informacje o tym kiedy stosować Mikrochelat Fe-13 oraz ile wlać Mikrochelatu Fe 13 na litr. 

W jakich uprawach można stosować Mikrochelat Fe 13? 

  • Pszenica ozima, 
  • Pszenica jara, 
  • Pszenżyto ozime, 
  • Pszenżyto jare, 
  • Jęczmień paszowy (ozimy), 
  • Jęczmień paszowy (jary), 
  • Jęczmień browarny (ozimy), 
  • Jęczmień browarny (jary), 
  • Żyto ozime, 
  • Żyto jare, 
  • Owies, 
  • Rzepak ozimy, 
  • Rzepak jary, 
  • Słonecznik, 
  • Len, 
  • Kukurydza, 
  • Burak cukrowy, 
  • Ziemniak, 
  • Soja, 
  • Groch,  
  • Fasola,  
  • Bób,  
  • Bobik, 
  • Łubin, 
  • Jabłoń, 
  • Grusza, 
  • Czereśnia, 
  • Wiśnia, 
  • Śliwa, 
  • Brzoskwinia, 
  • Nektaryna, 
  • Morela, 
  • Agrest, 
  • Malina, 
  • Porzeczka, 
  • Borówka amerykańska, 
  • Winorośl, 
  • Truskawka, 
  • Pomidor, 
  • Papryka, 
  • Ogórek, 
  • Dynia, 
  • Cebula, 
  • Warzywa cebulowe, 
  • Brokuł, 
  • Kalafior, 
  • Kapusta głowiasta czerwona, 
  • Kapusta włoska, 
  • Kapusta pekińska, 
  • Kapusta brukselska, 
  • Kalarepa, 
  • Rzodkiewka, 
  • Jarmuż, 
  • Marchew, 
  • Pietruszka, 
  • Pasternak, 
  • Seler, 
  • Burak ćwikłowy, 
  • Szkółki roślin ozdobnych wiloletnich, 
  • Szkółki roślin sadowniczych, 
  • Szkółki roślin ozdobnych jednorocznych, 
  • Trawniki, 
  • Pola golfowe, 
  • Rośliny ozdobne. 

Uprawa

Jak stosować? Dawkowanie

Kiedy stosować?

Pszenica ozima

0,5–1 kg/ha

·     Jesień: faza 3.–6. liścia. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 6,5, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

·     Wiosna: krzewienie. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 6,5, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

·     Wzrost źdźbła. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 6,5, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

·      Faza liścia flagowego / początek kłoszenia. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 6,5, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

Pszenica jara

0,5–1 kg/ha

·     Rozwój liści – krzewienie. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 6,5, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

·     Wzrost źdźbła. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 6,5, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

·     Faza liścia flagowego / początek kłoszenia. Termin zabiegu traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 6,5, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

Pszenżyto ozime

0,5–1 kg/ha

·    Jesień: faza 3.–6. liścia

·    Wiosna: krzewienie 

·    wzrost źdźbła 

·    faza liścia flagowego / początek kłoszenia

Pszenżyto jare

0,5–1 kg/ha

·    rozwój liści – krzewienie 

·    wzrost źdźbła 

·    faza liścia flagowego / początek kłoszenia

Jęczmień paszowy ozimy

0,5–1 kg/ha

·    Jesień: rozwój liści – do początku krzewienia

·    Wiosna: początek wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku ukazywania się ości kłosa

Jęczmień paszowy jary

0,5–1 kg/ha

·    rozwój liści – do początku wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku ukazywania się ości kłosa

Jęczmień browarny ozimy

0,5–1 kg/ha

·    Jesień: rozwój liści – do początku krzewienia

·    Wiosna: początek wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku ukazywania się ości kłosa

Jęczmień browarny jary

0,5–1 kg/ha

·    rozwój liści – do początku wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku ukazywania się ości kłosa

Żyto ozime

0,5–1 kg/ha

·    Jesień: rozwój liści – do początku krzewienia

·    Wiosna: początek wzrostu źdźbła 

·    faza liścia flagowego – do początku kłoszenia 

Żyto jare

0,5–1 kg/ha

·    rozwój liści – do początku wzrostu źdźbła

·    faza liścia flagowego – do początku kłoszenia 

Owies

0,5–1 kg/ha

·    rozwój liści – krzewienie 

·    wzrost źdźbła – do fazy liścia flagowego 

Rzepak ozimy

0,5–1 kg/ha

·    Jesień: faza 4.–8. liścia. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

·    Wiosna: początek wzrostu pędu głównego. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

·    rozwój pąków kwiatowych – do początku kwitnienia. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

Rzepak jary

0,5–1 kg/ha

·    rozwój liści – do początku wzrostu pędu głównego. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.0,5–1 kg/ha 

·    rozwój pąków kwiatowych – do początku kwitnienia. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7, w przypadku wystąpieniu objawów niedoboru żelaza, a także gdy istnieje potrzeba wzmocnienia kondycji roślin.

Słonecznik

0,5–1 kg/ha

·    faza 4.–6. liścia (BBCH 14–16)

·    początek wzrostu pędu (BBCH 30–33)

·    początek rozwoju pąków (BBCH 51–53)

Len

0,5–1 kg/ha

·    faza 2.–4. liścia (BBCH 12–14)

·    początek wzrostu pędu – pęd osiągnął 50% długości typowej dla odmiany (BBCH 30–35)

·    widoczne pierwsze pąki kwiatowe (BBCH 51–55)

Kukurydza

0,5–1 kg/ha

·    faza 2.–6. liścia (optymalny termin zabiegu to 4 liście)

·    wzrost źdźbła – do początku rozwoju wiechy

Burak cukrowy

0,5–1 kg/ha

·    początek rozwoju liści

·    początek zakrywania międzyrzędzi

·    początek rozwoju korzenia spichrzowego

Ziemniak zbierany w fazie pełnej dojrzałości

0,5–1 kg/ha

·    początek wzrostu pędów i liści (wysokość roślin ok. 10 cm)

·    wzrost pędów i liści (wysokość roślin ˃15 cm)

·    początek wzrostu bulw

·    bulwy osiągają ok. 50% finalnej masy

Soja

0,2–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści trójlistkowych

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Groch

0,2–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści właściwych

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Fasola

0,2–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści właściwych

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Bób

0,2–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści właściwych

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Bobik

0,2–1 kg/ha

·    rozwój pierwszych liści właściwych

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Łubin

0,2–1 kg/ha

·    tworzenie rozety

·    początek rozwoju pąków kwiatowych

·    początek rozwoju strąków i nasion

Jabłoń – sady bez fertygacji – młody, nieowocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    Wiosna: rozwój liści. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7 (pomiar w wodzie).

·    Wiosna/lato: wzrost pędu głównego i pędów bocznych. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7 (pomiar w wodzie).

Jabłoń – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    faza „mysie ucho”

·    koniec kwitnienia: większość płatków opadła. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o wysokim pH (›7,5).

·    owoc osiąga 30–50% typowej wielkości

Jabłoń – sady fertygowane – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    faza „mysie ucho”

Jabłoń – szkółki drzewek – szkółka drzewek szczepionych przez okulizację

0,5–1 kg/ha

·    1. rok – lato (ok. 3–4 tygodnie po okulizacji): zakończenie wzrostu pędów i liści. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7 (pomiar w wodzie).

·    2. rok – wiosna/lato: wzrost pędu głównego i pędów bocznych. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7 (pomiar w wodzie).

Jabłoń – szkółki drzewek  – szkółka drzewek szczepionych zrazami

0,5–1 kg/ha

·    1. rok – lato: wzrost pędu głównego i rozwój liści. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7 (pomiar w wodzie).

·    2. rok –wiosna/lato: wzrost pędu głównego i pędów bocznych. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 7 (pomiar w wodzie).

Grusza – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    faza „mysie ucho” 

·    koniec kwitnienia: większość płatków opadła. Zabieg traktować jako optymalny w przypadku uprawy na glebach o wysokim pH (›7,5).

Czereśnia – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców

·    owoc osiąga ok. połowę typowej wielkości

Czereśnia – sady fertygowane – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców

Wiśnia – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców

·    owoc osiąga ok. połowę typowej wielkości

Śliwa – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców

·    owoc osiąga ok. 30% typowej wielkości

Brzoskwinia – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców

·    owoc osiąga ok. 30% typowej wielkości

Nektaryna – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój pąków kwiatowych

·    rozwój zawiązków owoców

·    owoc osiąga ok. 30% typowej wielkości

Morela – sady bez fertygacji – owocujący sad

0,5–1 kg/ha

·    rozwój zawiązków owoców

·    owoc osiąga ok. 30% typowej wielkości

Agrest

0,2–1 kg/ha

·    po ruszeniu wegetacji, w okresie rozwoju liści i owoców

·    po zbiorze owoców

Malina – plantacje bez fertygacji – malina jesienna – odmiany owocujące na pędach jednorocznych

0,2–1 kg/ha

·    Wiosna: wznowienie wegetacji – rozwój liści

·    pędy osiągają ok. 1/2 docelowej długości

·    początek rozwoju pierwszych kwiatostanów

·    wzrost i dojrzewanie owoców – do pierwszego zbioru

Malina – plantacje bez fertygacji – malina letnia – odmiany owocujące na pędach dwuletnich

0,2–1 kg/ha

·    pękanie pąków 

·    rozwój liści i pędów 

·    początek rozwoju kwiatostanów

·    wzrost i dojrzewanie owoców – do pierwszego zbioru

Porzeczka

0,2–1 kg/ha

·    pękanie pąków (BBCH 07–09)

·    rozwój liści i pędów (BBCH 15–35)

·    wytworzonych 70–90% owoców(BBCH 77–79)

Borówka amerykańska – plantacja bez fertygacji – plantacje owocujące

0,2–1 kg/ha

·    pękanie pąków 

·    początkowy rozwój liści i kwiatostanów

·    koniec kwitnienia / początek rozwoju owoców

Winorośl

 0,5–1 kg/ha

·    początek rozwoju liści i nowych pędów

·    rozwój kwiatostanów

·    rozwój owoców – do fazy jagód wielkości grochu

Truskawka - plantacje bez fertygacji – Odmiany owocujące latem, plantacje jeszcze nieowocujące – założone jesienią

0,2–1 kg/ha

·    Wiosna: rozwój liści i koron

·    Lato: dalszy rozwój wegetatywny i zawiązywanie pąków na przyszły sezon

Truskawka – plantacje bez fertygacji  – Odmiany owocujące latem, plantacje owocujące 

0,2–1 kg/ha

·    Wiosna: po wznowieniu wegetacji – rozwój liści, 2 zabiegi co 7–14 dni

·    po zbiorach owoców, 1–2 zabiegi co 10–14 dni

Truskawka – plantacje fertygowane – Odmiany owocujące latem, plantacje założone latem z sadzonek zielonych doniczkowanych – Uprawa w gruncie

0,2–1 kg/ha

·    Lato w roku sadzenia: po adaptacji roślin do warunków polowych – rozwinięty 5.–8. liść

·    Wiosna: po wznowieniu wegetacji

·    początek rozwoju kwiatostanów

Truskawka – plantacje fertygowane – Odmiany owocujące latem, plantacje założone wiosną z sadzonek frigo – Uprawa w gruncie

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się sadzonek – rozwinięty 2.–3. liść

·    rozwój liści i kwiatostanów Zabieg traktować jako optymalny w warunkach ograniczonego pobierania żelaza przez korzenie.

Truskawka – plantacje fertygowane – Odmiany powtarzające, plantacje założone wiosną z sadzonek frigo. Uprawy w gruncie lub podłożach

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się sadzonek – rozwinięty 2.–3. liść

·    rozwój liści

·    dalszy rozwój liści i początek rozwoju pierwszych kwiatostanów

·    rozwój i dojrzewanie pierwszych owoców

·    okres owocowania: 1–2 zabiegi co 14–21 dni

Truskawka – produkcja sadzonek – produkcja sadzonek zielonych świeżokopanych

0,2–1 kg/ha

·    Wiosna: rozwój liści

·    Wiosna: początek wzrostu rozłogów

·    Początek lata: wzrost wydłużeniowy rozłogów i tworzenie rozetek liściowych na rozłogach

Truskawka – produkcja sadzonek – produkcja sadzonek doniczkowanych

0,2–1 kg/ha

·    POLOWE PLANTACJE MATECZNE – wiosna: rozwój liści

·    POLOWE PLANTACJE MATECZNE – wiosna: początek wzrostu rozłogów

·    POLOWE PLANTACJE MATECZNE – początek lata: wzrost wydłużeniowy rozłogów i tworzenie rozetek liściowych na rozłogach

Truskawka – produkcja sadzonek – produkcja sadzonek frigo

0,2–1 kg/ha

·    Wiosna: rozwój liści

·    Wiosna: początek wzrostu rozłogów

·    Początek lata: wzrost wydłużeniowy rozłogów i tworzenie rozetek liściowych na rozłogach

 

Pomidor

0,2–1 kg/ha

·    rozwinięty 5.–7. liść właściwy na pędzie głównym (BBCH 15–17)

·    widoczny 1.–3. kwiatostan ( BBCH 51–53)

·    pierwszy owoc osiągnął typową wielkość na 1.–2. gronie (BBCH 71–72)

·    pierwszy owoc osiągnął typową wielkość na 3.–5. gronie (BBCH 73–75)

Papryka

0,2–1 kg/ha

 

·    rozwinięty 3.–7. liść właściwy na pędzie głównym (BBCH 13–17)

·    rozwiniętych 8–9 lub więcej liści na pędzie głównym (BBCH 18–19)

·    widoczny 1.–3. pąk kwiatowy ( BBCH 51–53)

·    1.–3. owoc osiągnął typową wielkość i kształt (BBCH 71–73)

Ogórek

0,2–1 kg/ha

 

·    rozwinięty 3.–5. liść właściwy na pędzie głównym (BBCH 13–15)

·    na pędzie głównym widoczny zawiązek 1.–2. pąka kwiatowego na wydłużonej szypułce (BBCH 51–52)

·    na pędzie głównym widoczny zawiązek 6.–7. pąka kwiatowego na wydłużonej szypułce (BBCH 56–57)

Dynia

0,2–1 kg/ha

 

·    rozwinięty 3.–5. liść właściwy na pędzie głównym (BBCH 13–15)

·    na pędzie głównym widoczny zawiązek 1.–2. pąka kwiatowego na wydłużonej szypułce (BBCH 51–52)

·    na pędzie głównym widoczny zawiązek 6.–7. pąka kwiatowego na wydłużonej szypułce (BBCH 56–57)

Warzywa cebulowe

0,2–1 kg/ha

·    wyraźnie widoczny 3.–5. liść (BBCH 13–15)

·    początek rozwoju części roślin przeznaczonych do zbioru (BBCH 41–43)

·    na pędzie głównym widoczny zawiązek 6.–7. pąka kwiatowego na wydłużonej szypułce (BBCH 56–57)

Brokuł

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

·    wzrost liści

Kalafior

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

·    wzrost liści

Kapusta głowiasta biała

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

·    wzrost liści

·    początek formowania się główki

Kapusta głowiasta czerwona

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

·    wzrost liści

·    początek formowania się główki

Kapusta włoska

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

·    wzrost liści

·    początek formowania się główki

Kapusta pekińska

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

·    początek formowania się główki

·    główka osiąga ok. 50% typowej wielkości

Kapusta brukselska

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

·    wzrost pędu głównego i liści

·    początek formowania się pąków bocznych (główek liściowych)

Kalarepa

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

 Rzodkiewka

0,2–1 kg/ha

·    po wschodach roślin – rozwój liści

 Jarmuż

0,2–1 kg/ha

·    po przyjęciu się rozsady – rozwój liści

·    wzrost pędu głównego i liści

·    intensywny wzrost masy liściowej

 Marchew

0,2–1 kg/ha

·    faza 3.–4. liścia właściwego (BBCH 13–14)

·    faza 5. liścia właściwego / korzeń zaczyna się poszerzać (BBCH 15/41)

·    korzeń osiąga 20–40% typowej średnicy (BBCH 42–44)

Pietruszka

0,2–1 kg/ha

·    faza 5. liścia właściwego / korzeń zaczyna się poszerzać (BBCH 15/41)

·    korzeń osiąga 20–40% typowej średnicy (BBCH 42–44)

·    korzeń osiąga 50–70% typowej średnicy (BBCH 45–47)

Pasternak

0,2–1 kg/ha

·    faza 5. liścia właściwego / korzeń zaczyna się poszerzać (BBCH 15/41)

·    korzeń osiąga 20–40% typowej średnicy (BBCH 42–44)

·    korzeń osiąga 50–70% typowej średnicy (BBCH 45–47)

Seler

0,2–1 kg/ha

·    faza 5.–6. liścia właściwego (BBCH 15–16) ok. 7 dni po wysadzeniu rozsady

·    faza 9 lub więcej liści / korzeń zaczyna się poszerzać (BBCH 19/41) 

·    korzeń osiąga 30–40% typowej średnicy (BBCH 43–44)

Burak ćwikłowy

0,2–1 kg/ha

·    faza 5 liści właściwych / początek zakrywania międzyrzędzi (BBCH 15/31)

·    początkowy rozwój korzenia spichrzowego, ø ›2 cm (BBCH 41–43)

Szkółki roślin ozdobnych wiloletnich

roztwór 0,25–0,3%

·    w okresie wiosenno-letnim 2–4 zabiegi co 7–14 dni

Szkółki roślin sadowniczych

roztwór 0,25–0,3%

·    w okresie wiosenno-letnim 2–4 zabiegi co 7–14 dni

Szkółki roślin ozdobnych jednorocznych

roztwór 0,25–0,3%

·    w początkowych fazach rozwoju 1–3 zabiegi co 7–14 dni

Trawniki

roztwór 0,25–0,3%

·    w okresie wiosenno-letnim 4–7 zabiegów co 7–14 dni

Pola golfowe

roztwór 0,25–0,3%

·    w okresie wiosenno-letnim 4–7 zabiegów co 7–14 dni

Rośliny ozdobne

podlewanie
roztwór 0,05–0,1%
opryskiwanie
roztwór 0,25–0,3%

·    w okresie wiosenno-letnim 3–5 zabiegów co 7–14 dni