Pomidor polowy – choroby

Uprawy polowe pomidora narażone są na wiele chorób. Warto wiedzieć, jak rozpoznawać ich objawy i jak zapobiegać ich rozwojowi. Oto krótki przewodnik po najczęściej występujących i bardzo groźnych chorobach tego warzywa.

Choroby pomidorów powodują zamieranie roślin, a to prowadzi do dużych strat w plonach. Dlatego tak bardzo ważne jest ich zwalczanie, systematyczna kontrola uprawy i szybka reakcja na pierwsze niepokojące objawy.

Zaraza ziemniaka

Objawy choroby: oliwkowe plamy na liściach, białawy nalot od spodu liścia. Brunatne plamy na owocach i łodygach, także pokrywające się białawym nalotem. W dalszych stadiach rozwoju choroby plamy obejmują nawet całą powierzchnię liścia. Zwalczanie: profilaktyczne opryski środkami o działaniu systemicznym i powierzchniowym, takimi jak Armetil M 72 WP. Jest to środek zawierający metalaksyl – o działaniu systemicznym – i mankozeb, działający powierzchniowo. Szybko rozprzestrzenia się w roślinie, wyniszczając grzybnię. Preparat można stosować dwukrotnie, co 5–7 dni. Dawka zalecana w uprawach polowych pomidora to 2,25 kg/ha.

Alternarioza

Objawy choroby: ciemnobrunatne plamy na liściach i pędach, z widocznymi wyraźnie pierścieniami. W dalszych stadiach rozwoju choroby nekrozy zlewają się ze sobą, prowadząc do obumierania całych liści. Na zainfekowanym owocu, wokół szypułki, powstają dużych rozmiarów czarne plamy o wyraźnym konturze. Zwalczanie: zaleca się profilaktyczny zabieg fungicydowy przy użyciu środków zawierających mankozeb, takich jak Vondozeb 75 WG (2 kg/ha). Ograniczenie skutków choroby w pewnym zakresie możliwe jest także w jej wczesnym stadium, gdy tylko zauważy się porażenie pierwszych liści. Wart uwagi będzie również środek Nordox 75 WG z 75-procentową zawartością tlenku miedzi (zalecana dawka: 1,33 kg/ha).

Mączniak prawdziwy pomidora

Mączniak prawdziwy pomidora polowego.

Objawy choroby: jasnozielone lub żółte plamy na górnych powierzchniach liści. Od spodu liścia obserwuje się sporulacje grzyba. Zwalczanie: profilaktyczne opryski fungicydowe. Sprawdzonym rozwiązaniem jest m.in. Armicarb SP – środek grzybobójczy z 85-procentową zawartością wodorowęglanu potasu, zwalczający mączniaka i niepozostawiający resztek w roślinie. Można go stosować od fazy rozwoju liści do fazy pełnej dojrzałości owoców, gdy te mają typową barwę (BBCH 10–89), w dawce nieprzekraczającej 3 kg/ha.

Bakteryjna plamistość pomidora

Objawy choroby: ciemne, okrągłe plamy o małej średnicy (do 3 mm) i kanciastym kształcie. Środek plamy szybko usycha, a jej krawędzie mogą być czarne. W warunkach dużej wilgotności zainfekowane liście przebarwiają się na rdzawy kolor. Na owocach zainfekowanych pomidorów pojawiają się małe czarne plamki z białą obwódką, które rosną do 4–5 mm średnicy i brązowieją. Zwalczanie: środki ochrony roślin zawierające miedź oraz unikanie zraszania roślin. Podobnie jak w przypadku zwalczania alternariozy, skutecznym rozwiązaniem będzie m.in. Nordox 75 WG (1,33 kg/ha).

Bakteryjna cętkowatość pomidora

Objawy choroby: czarne lub brązowe plamki o rozmiarach od 0,5 do 2 mm, najczęściej występujące na liściach, lecz mogące pojawić się także na pozostałych częściach rośliny. Zwalczanie: preparaty zawierające miedź (np. Nordox 75 WG) w połączeniu ze środkami zawierającymi mankozeb (np. Vondozeb 75 WG). Zapobiegawczo warto również unikać prac polowych bezpośrednio po deszczu, w momencie gdy rośliny są mokre.

Objaw choroby czy niedoboru substancji?

Z uciążliwymi chorobami grzybowymi lub bakteryjnymi mylone są czasem objawy niedoboru substancji odżywczych, takich jak azot, fosfor, potas, miedź, bor. Dość łatwo je jednak odróżnić. Przebarwienia liści występujące przy niedoborach nie mają nigdy formy zwartych plam o wyraźnych kształtach.

Justyna Pacześna-Mikurenda