Sytuacja w uprawach zbóż ozimych na początku 2020 roku nie przedstawia się zbyt optymistycznie. W wielu rejonach Polski rośliny są w dość zaawansowanych fazach rozwojowych z powodu wysokich temperatur utrzymujących się przez całą zimę. W przypadku wystąpienia przymrozków bez okrywy śnieżnej wiele plantacji najdzie się w obliczu dużego zagrożenia wymarznięciami.
Niemal nieustanna wegetacja jest także przyczyną znacznego zwiększenia presji patogenów na plantacjach zbóż ozimych. Choroby, które w wielu lokalizacjach pojawiły się już jesienią, to m.in.
septorioza paskowana liści pszenicy,
mączniak prawdziwy zbóż i traw oraz nieco rzadziej
rdza brunatna. Patogeny w czasie zimy miały bardzo dobre warunki do rozwoju, więc w wielu przypadkach uprawy ozime będą wymagały
zabiegu T0.
Zabieg T0
Zazwyczaj zabieg ten wykonuje się w terminie od BBCH 22 do BBCH 29 – w zależności od presji chorób. W praktyce producenci zbóż ozimych często przeprowadzają go razem z herbicydami.
Wśród rozwiązań rekomendowanych w ramach
zabiegu T0 jest stosowanie środków o szerokim spektrum działania oraz o charakterystyce interwencyjnej, np. triazoli lub tiofanatu metylu.
W
zabiegu T0 polecane jest zastosowanie mieszaniny
Spekfree 430 SC (0,3–0,35 l/ha) + ASX Siarka (2 kg/ha). Kombinację tę można zastosować na początku fazy strzelania w źdźbło. Substancją aktywną preparatu
Spekfree 430 SC jest tebukonazol (430 g/l), który wykazuje działanie wyniszczające.
Polecany jest na bazowe zabiegi na:
- septoriozy liści,
- mączniaka prawdziwego,
- rdzę brunatną.
Wyższą z zalecanych dawek można zastosować w sytuacji, gdy presja chorób na plantacji jest większa. Substancja może być stosowana od 10°C.
Zastosowanie w technologii ochrony zabiegu fungicydowego T0 umożliwia modyfikację i optymalizowanie systemu nawożenia zbóż ozimych.
Zoptymalizowanie nawożenia
Zastosowanie w technologii ochrony
zabiegu fungicydowego T0 umożliwia modyfikację i zoptymalizowanie systemu nawożenia zbóż ozimych.
Ze względu na dodatkowe „wejście” w plantację opryskiwacza należałoby zastosować nawóz nalistny NPK o podwyższonej zawartości fosforu. Dodatkowo nawóz ten powinien zawierać w składzie mikroelementy, zwłaszcza cynk.
W zależności od stanu plantacji dawka fosforu i cynku powinna wynosić odpowiednio mniej więcej 0,6 kg P2O5/ha i 40–50 g Zn/ha w przypadku „mocnych” plantacji, a w przypadku opóźnionych i osłabionych – dawki powinny być nawet dwukrotnie wyższe.
Choć zastosowane ilości fosforu nie mają znaczącego wpływu na poprawę bilansu tego składnika, to wraz z zaaplikowanym w
zabiegu T0 cynkiem szybko mobilizują rośliny do wzrostu, głównie w uprawach intensywnych.
Kolejnym mikroelementem, który powinien zostać uwzględniony w
zabiegu T0, jest bor. Zazwyczaj jest on pomijany w nawożeniu zbóż, prawdopodobnie ze względu na niskie zapotrzebowanie pszenicy (5 g B na 1 t plonu). Jednak aplikacja boru w dawce mniej więcej 50 g/ha w okresie ruszenia wegetacji poprawia zdrowotność plantacji i pozwala na szybsze wyjście roślin ze stanu stresowego po zimie, co wpływa na ilość i jakość plonu.
W związku z powyższym doskonałym sposobem na optymalizację nawożenia nalistnego jest zastosowanie preparatu
ASX Fosfor plus oraz
Bolero – jako nawozu nalistnego borowego.
ASX Fosfor plus zawiera: azot (10%), bor (0,3%), cynk (2%), mangan (0,8%), miedź (0,3%), molibden (0,02%), fosfor (P2O5 – 30%), magnez (MgO – 2%), potas (K2O – 10%), żelazo (0,2%). W zależności od stanu plantacji w
zabiegu T0 dawka
ASX Fosforu plus powinna wynosić od 2 do 4 kg/ha, natomiast
Bolero od 0,2 do 0,5 l/ha.
W celu „uszlachetnienia” zabiegu należy uwzględnić zastosowanie kilku preparatów stymulujących, takich jak
ASX Krzem plus (0,5–1 l/ha) i
Protaminal (0,5–1 l/ha).
Obydwa produkty:
- poprawiają pobieranie składników pokarmowych,
- wpływają na gospodarkę wodną rośliny,
- redukują ich wrażliwość na stresy.
ASX Krzem plus i
Protaminal poza działaniem stymulującym poprawiają też wchłanianie i wykorzystanie pozostałych składowych
zabiegu T0.
SIARKA W ZABIEGU T0
Siarka jest składnikiem zalecanym do uwzględnienia w
zabiegu T0. Rośliny korzystają z niej przez cały okres wegetacji. Siarka odpowiada za gospodarkę azotową roślin, poprawia wchłanianie azotu.
U zbóż prowadzi do zwiększenia obsady kłosów, co przekłada się na poprawę ilościową i jakościową plonu ziarna. Podstawowe nawożenie pszenicy siarką wykonuje się wraz z pierwszą dawką nawożenia azotowego a potrzeby pokarmowe pszenicy to 4,5 kg S/t ziarna z odpowiednią masą słomy.
Zabieg T1
Po
zabiegu T0 przychodzi czas na
zabieg T1, który niejako powinien być rozwinięciem zabiegu poprzedzającego. Standardowo czas aplikacji to początek fazy strzelania w źdźbło do fazy drugiego kolanka (BBCH 30–32).
W aktualnym sezonie zaleca się wykonywanie zabiegów jak najwcześniej, żeby zmniejszyć potencjał infekcyjny na plantacjach. Choroby, których ryzyko wystąpienia w tym terminie jest duże, to na pewno
mączniak prawdziwy zbóż i traw,
septorioza paskowana liści pszenicy,
łamliwość podstawy źdźbła,
rdza brunatna.
Silna presja mączniaka prawdziwego zbóż i traw
Silna presja mączniaka prawdziwego zbóż i traw
Ważnym aspektem technicznym podczas wykonywania
zabiegu T1 są temperatury – dla większości preparatów triazolowych nie mogą być one niższe niż 10°C. Dodatkowo gwałtowne spadki temperatur po zabiegu mogą wpłynąć na gorsze działanie środka i potęgować zjawisko fitotoksyczności.
Skuteczne prowadzenie walki z kompleksem chorób występującym podczas
zabiegu T1 w obecnej sytuacji należy zacząć od wyboru silnej substancji interwencyjnej na stanowiska z mocno rozwiniętymi infekcjami w okresie zimowym.
Wśród najmocniejszych środków wykazujących tego typu działanie odpowiednim wyborem będzie
protiokonazol – substancja czynna preparatu
Praktis. Ma on rejestrację w pszenicy ozimej i rzepaku ozimym. Optymalnym rekomendowanym rozwiązaniem w
terminie T1, przeznaczonym do stosowania w pszenicy ozimej, jest kombinacja preparatów
Praktis (0,5 l/ha) +
Cyflux* (0,15 l/ha).
Cyflux zawiera
cyflufenamid (50 g/l), który
działa interwencyjnie na mączniaka prawdziwego.
Dzięki łącznemu zastosowaniu obu preparatów można uzyskać ochronę pełnego spektrum zwalczanych patogenów, nawet w sytuacji, gdy ich presja jest wysoka. To rozwiązanie jest uniwersalne i może być stosowane również na stanowiskach mniej wymagających, z niższymi oczekiwaniami plonowymi.
Stanowiska narażone na wysoką presję
chorób podstawy źdźbła powinny być chronione przede wszystkim w oparciu o
prochloraz oraz o
protiokonazol.
Kombinacja
Cyflux (0,15 l/ha) +
Amon 450 EC (0,6 l/ha) +
Praktis (0,4 l/ha) ma w składzie komponent z
walczający mączniaka prawdziwego zbóż i traw (
cyflufenamid) oraz dwa triazole uzupełniające się w ochronie przed
łamliwością podstawy źdźbła. Rozwiązanie to oczywiście jest skuteczne także w walce z pozostałymi chorobami, które mogą wystąpić na plantacjach –
septoriozami liści czy
rdzą brunatną. Aby wykorzystać potencjał tej kombinacji w pełni, należy zastosować ją najpóźniej w terminie BBCH 31.
Innym rekomendowanym rozwiązaniem przeznaczonym do stanowisk o lepszej zdrowotności jest kombinacja preparatów
Cyflux (0,15 l/ha) +
Spekfree 430 SC (0,3 l/ha) +
Amon 450 EC (0,6 l/ha). Powyższa kombinacja składa się z
cyflufenamidu,
tebukonazolu i
prochlorazu, co stanowi solidną bazę do ochrony zbóż przed kompleksem chorób występujących w
terminie T1.
* Rejestracyjna nazwa produktu to Clayton Cyflux
Jędrzej Pytkowski, dr inż. Tomasz Piotrowski