Po zbiorze truskawek na plantacjach, na których będzie kontynuowana produkcja w kolejnym roku, ważne jest terminowe wykonanie kilku zabiegów agrotechnicznych. Decydują one o prawidłowym przebiegu ważnych procesów fizjologicznych – krzewienia się oraz zawiązywania się nowych pąków kwiatowych – które zachodzą w roślinach truskawek latem i jesienią.
Ważne terminy w uprawie truskawek
Pierwszy z tych procesów zachodzi w okresie lipiec–sierpień, drugi – w sierpniu, wrześniu i później. Jeżeli producent zaniedba plantację w tych właśnie okresach, nie może oczekiwać wysokich plonów w następnym roku, nawet wówczas, gdy wiosną prace pielęgnacyjne przeprowadzi bez zarzutu.
Po zbiorach owoców na plantacji
przeprowadza się nawożenie, usuwanie rozłogów i chwastów oraz wykonuje się
zabiegi ochrony przed chorobami i szkodnikami w celu zmniejszenia ich presji w kolejnym sezonie. Na niektórych plantacjach dodatkowo wskazane jest
koszenie liści, ale zabieg ten nie zawsze jest konieczny i nie powinien być przeprowadzany rutynowo każdego roku.
Nawożenie po zbiorach
Nawożenie plantacji powinno odbywać się po zbiorze – najlepiej w ciągu dwóch tygodni po jego zakończeniu. Jest to na plantacjach dwuletnich i starszych najważniejszy termin aplikacji nawozów.Czasami w tym okresie panuje susza i wówczas należy wstrzymać się z nawożeniem, nie dłużej jednak niż do połowy sierpnia.
Azot
Głównym składnikiem podawanym w tym okresie jest azot, który dostarczany zbyt późno mógłby zakłócić przygotowanie się roślin do spoczynku zimowego i w efekcie wpłynąć na ich gorsze przezimowanie.
Ilość podawanego azotu należy uzależnić od żyzności gleby i stanu roślin. Powinna ona mieścić się w zakresie 30–50 kg N/ha.
Potas i fosfor
Jak podaje większość publikacji, nawożenie potasowo-fosforowe zazwyczaj jest zbędne, jeżeli nawożenie gleby przed założeniem plantacji wykonano zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami.
Nawozy wieloskładnikowe
Jednak od kilku lat widać wzrastające zainteresowanie producentów nawozami wieloskładnikowymi, kompleksowymi, doskonale sprawdzającymi się w nawożeniu truskawek wiosną i jesienią – wzbogacają one glebę w składniki pokarmowe, które zostały spożytkowane w bieżącym sezonie.
Niszczenie rozłogów
Zabieg ten powinien być wykonywany co najmniej dwukrotnie w sezonie, na początku lipca lub w połowie tego miesiąca oraz na początku września.
Rozłogi to zło konieczne na plantacjach produkcyjnych, gdyż:
- podobnie jak chwasty konkurują z roślinami matecznymi o wodę, składniki pokarmowe i światło,
- pogarszają też warunki fitosanitarne,
- a w konsekwencji wpływają na słabsze plonowanie truskawek.
Sposoby niszczenia rozłogów
Ręczne
Ręczne niszczenie rozłogów jest pracą ciężką i mało wydajną.
Mechaniczne
Do mechanicznego niszczenia rozłogów wykorzystuje się glebogryzarki po przestawieniu noży w taki sposób, aby pracowały tylko w międzyrzędziach, płytko – tak by nie uszkadzały korzeni truskawek oraz nie powodowały nadmiernego przesuszenia gleby.
Chemiczne
Do chemicznego niszczenia rozłogów można dwukrotnie (w odstępach dwutygodniowych) zastosować preparat
Basta 150 SL solo (dawka 4 l na 400 l wody) lub z
siarczanem amonu (w dawkach odpowiednio 3,2–4 l + 10 kg). Zabiegi należy wykonywać w międzyrzędziach opryskiwaczem z osłonami, wyłącznie podczas bezwietrznej pogody.
Kontrola zachwaszczenia na plantacji truskawek
Po zbiorze owoców nie należy również zapominać o chwastach, które od zakończenia zbiorów w lipcu do końca wegetacji mają dość czasu, aby opanować plantacje.
Koszenie liści sprzyja chwastom
Koszenie liści, jeśli było przeprowadzone, odsłania glebę i jest czynnikiem sprzyjającym chwastom, chociaż z drugiej strony po skoszeniu liści ułatwiona jest aplikacja herbicydu w otoczeniu rośliny. Bardzo przydatne są wówczas herbicydy doglebowe, jednak przed ich zastosowaniem konieczne jest wcześniejsze zniszczenie chwastów, które są w zbyt zaawansowanych fazach rozwojowych, niewrażliwych na dostępne herbicydy.
Ściółkowanie słomą
Jeśli plantacja była ściółkowana słomą, wymagane jest jej usunięcie z plantacji lub płytkie wymieszanie z glebą. Optymalnym terminem
ich aplikacji jest wrzesień, październik, a nawet listopad.
Herbicydy doglebowe
Późnojesienny termin stosowania wybranych herbicydów doglebowych jest najlepszy z punktu widzenia technologii uprawy oraz biologii wielu chwastów występujących na plantacjach. Nie sprawdził się jednak podczas mroźnej i bezśnieżnej zimy 2011/2012, kiedy to największe straty mrozowe wystąpiły na plantacjach zupełnie pozbawionych chwastów, co należy uwzględnić, ustalając termin zastosowania herbicydów.
Stosowanie herbicydów przed zimą jest szczególnie polecane do zwalczania:
- gwiazdnicy pospolitej,
- starca zwyczajnego,
- jasnoty purpurowej,
- bratka polnego,
- tasznika pospolitego,
- bodziszka drobnego,
- wiechliny rocznej.
Siewki tych chwastów pojawiają się także jesienią, są wytrzymałe na mróz i kontynuują rozwój w okresach odwilży oraz przedwiośnia. Wiosną znajdują się już często w zbyt zaawansowanej fazie rozwojowej, aby być skutecznie zwalczane.
Bez stosowania herbicydów jesienią usunięcie zbędnej roślinności na wiosnę będzie wymagało pielenia mechanicznego oraz kolejnego pracochłonnego i kosztownego pielenia ręcznego w rzędach truskawek.
Polecane herbicydy do zwalczania chwastów na plantacjach truskawek
Herbicydami polecanymi do wczesnojesiennej i jesiennej aplikacji jest
Azotop New 80 WP, a także
Devrinol 450 SC (ten ostatni w międzyrzędziach można płytko wymieszać z glebą).
Z kolei
Goltix Compact 90 WG należy zastosować tuż przed wschodami chwastów lub na wschodzące chwasty (preparaty te są pobierane przez nie tylko korzenie, ale również liście chwastów).
Bardzo dobrze sprawdzają się mieszaniny herbicydów (poza odmianą Elsanta): plantacje młode –
Goltix Compact 90 WG + Azotop New 80 WP (dawki 2–2,5 kg + 0,5–0,75 kg); plantacje starsze – dawki wyższe, odpowiednio 2,0–3,0 kg + 1,5 kg.
Zobacz również: Zabiegi na plantacjach truskawek latem i jesienią – część II
Polecane artykuły:
