Gleba pod uprawę kapusty pekińskiej powinna być lekko kwaśna lub obojętna, czyli pH uregulowane na poziomie 6,0–7,0. Już na etapie przygotowania stanowiska należy zadbać o wprowadzenie materii organicznej, ponieważ jest to czynnik determinujący skuteczność nawożenia mineralnego. Zawartość próchnicy powinna być na poziomie przynajmniej 2–3%, ale im więcej, tym lepiej. Regulacja pH i poprawa żyzności gleby pozwalają znacząco ograniczyć stosowanie nawozów mineralnych oraz podnieść efektywność nawożenia. W celu zwiększenia ilości materii organicznej rekomenduje się stosowanie preparatu doglebowego Algasoil (50–100 kg/ha) wraz z nawozami mineralnymi, których standardowe dawki w tym połączeniu można obniżyć o 25%. Innym skutecznym rozwiązaniem wpływającym na zwiększenie poziomu próchnicy jest Rosahumus, który należy podać do gleby w dawce 3–6 kg/ha w formie oprysku. Trzeba też pamiętać o mikroelementach, mających istotny wpływ na kształtowanie się plonu kapusty pekińskiej oraz sprzyjających poprawie jej odporności na choroby grzybowe, usprawniających proces fotosyntezy, wpływających na gospodarkę azotem oraz regulujących gospodarkę hormonalną. W celu zabezpieczenia kapusty pekińskiej we wszystkie niezbędne mikroelementy zaleca się stosowanie nawozu ASX Complex (do 3 razy w sezonie, w dawce 0,5 kg/ha).
Skuteczne nawożenie kapusty pekińskiej – jak uniknąć błędów i osiągnąć wysokie plony?
Po pierwsze – analiza
Nawożenie doglebowe kapusty pekińskiej warto dobrze zaplanować. Pierwszym etapem powinna być analiza gleby w celu wyeliminowania błędów nawożeniowych, związanych m.in. z przedawkowaniem nawozów. Może ono bowiem skutkować:
wystąpieniem antagonizmów jonowych [przykłady antagonizmów – wysoka zawartość potasu (K) ogranicza pobranie magnezu (Mg) i wapnia (Ca); wysoka zawartość magnezu (Mg) ogranicza pobranie wapnia (Ca) i potasu (K); wysoka zawartość wapnia (Ca) zakłóca pobranie magnezu (Mg), cynku (Zn), manganu (Mn), boru (B), żelaza (Fe), potasu (K) i fosforu (P); wysoka zawartość fosforu (P) zakłóca pobranie cynku (Zn), żelaza (Fe), potasu (K) i miedzi (Cu)],
zasoleniem gleby,
utratą plonu, która pogorszy rentowność produkcji.
Po drugie – fosfor i wapń
Wszystkie składniki pokarmowe są ważne, ale w uprawie kapusty pekińskiej szczególną uwagę warto zwrócić na najczęściej popełniane błędy w dostarczaniu fosforu i wapnia odżywczego. Fosfor powinien zostać podany do gleby na tyle szybko, na tyle blisko korzenia i w takiej formie, by był użyteczny dla kapusty pekińskiej. Jego źródłem w glebie mogą być Superfosfat wzbogacony, Trifosgran Premium czy nawozy wieloskładnikowe Rosafert 12-12-17 lub Rosafert 5-12-24 albo Yara Mila Complex. Warunki glebowe, które sprzyjają prawidłowej gospodarce fosforem i jego uwolnieniu do formy dostępnej dla roślin, to:
odpowiednia wilgotność,
właściwe pH,
optymalna zawartość próchnicy,
temperatura na poziomie minimum 8–10°C, a najlepiej ±20oC (wtedy fosfor jest najlepiej pobierany przez rośliny z roztworu glebowego).
Kapusta pekińska największe zapotrzebowanie na fosfor w głównej mierze wykazuje na samym początku rozwoju roślin (po przyjęciu się rozsady na miejsce stałe), kiedy jest on konieczny do formowania systemu korzeniowego. Składnik już wtedy musi czekać w roztworze glebowym. Jeśli tak nie jest (bo np. było za sucho), można uzupełnić fosfor poprzez nawożenie doglebowe płynne, stosując np. Polifosforan amonu APP (10–15 l/ha), lub podać ten składnik poprzez system nawodnieniowy (fertygacja), również wykorzystując Polifosforan amonu APP albo Rosasol 8-50-12 bądź Ultrasol 13-40-13. Bardzo skutecznym rozwiązaniem wpływającym na gospodarkę fosforem jest Delsol plus (przeznaczony do stosowania w wielu uprawach). To produkt mikrobiologiczny, który zawiera bakterie Pseudomonas putida i Bacillus subtilis oraz grzyb Trichoderma harzianum. Ta wyjątkowa kompozycja mikroorganizmów bardzo skutecznie uruchamia z gleby fosfor, żelazo, cynk. Ponadto Delsol plus stymuluje wzrost i poprawia kondycję roślin oraz zwiększa ich odporność na ataki patogenów. Nawóz najlepiej stosować we wczesnych fazach rozwojowych upraw, w dawce 1 kg/ha. Wapń odżywczy to składnik, którego pewna ilość znajduje się w glebie i rośliny pobierają go do budowania ścian komórkowych w korzeniach i w liściach.
Natomiast jego deficyt powoduje zaburzenia fizjologiczne u roślin, które w uprawie kapusty pekińskiej definiuje się jako Tipburn. Źródło wapnia odżywczego w glebie mogą stanowić takie nawozy, jak: Siarczan wapnia ASX, CaTs Tiosiarczan wapnia, saletry wapniowe (Tropicote, Nitrabor, Lovofert), saletry potasowo-wapniowe (Qrop mix, Unika Calcium). Ponieważ zapotrzebowanie kapusty pekińskiej na wapń (podobnie jak na potas) jest duże, trzeba też pamiętać o dokarmianiu jej dolistnie. Nie można przy tym zapominać o możliwości zajścia w glebie antagonizmu pomiędzy potasem a wapniem. Wapń (Ca) jest mniej mobilny, a to oznacza, że nadmiar potasu (K) może go zablokować w glebie i mimo nawożenia roślina finalnie może pokazać niedobór wapnia w postaci Tipburn. Aby tego uniknąć, należy zachować równowagę w dokarmianiu roślin potasem i wapniem oraz dodatkowo wykonywać opryski dolistne takimi produktami, jak: Metalosate Calcium (1,5–2 l/ha), Viflo Cal S (3 l/ha) lub ASX Chelat wapnia IDHA (3–5 kg/ha).
Po trzecie – azot
Gospodarowanie i nawożenie azotem nie jest takie oczywiste. Najlepiej podzielić jego dawkę na dwie, a nawet trzy aplikacje (w zależności od przebiegu pogody). I dawkę azotu należy podać tuż przed wysadzeniem rozsady, a następną po upływie mniej więcej 3 tygodni po posadzeniu i przyjęciu się rozsady. W przypadku trzykrotnej aplikacji ostatnią dawkę należy zastosować, zanim liście kapusty pekińskiej zakryją rzędy. Aby uniknąć problemu z akumulacją azotanów w roślinie oraz nie pogorszyć trwałości przechowalniczej kapusty pekińskiej, należy pamiętać o:
podawaniu azotu w odpowiedniej postaci (formy amonowa i amidowa – w moczniku – powodują zwykle mniejszą koncentrację azotanów w roślinie niż azot w postaci saletrzanej),
stosowaniu nawozów zawierających molibden, np. ASX Molibden, który zmniejsza zawartość azotanów w liściach.
Bardzo dobrym narzędziem w kontekście gospodarowania azotem i unikania problemów związanych z akumulowaniem azotanów jest Rhizosum N plus. Preparat zawiera wyselekcjonowany szczep bakterii Azotobacter salinestris, który jest niezwykle pożyteczny, ponieważ ma wyjątkową zdolność wiązania azotu atmosferycznego do formy amonowej. Zastosowanie Rhizosum N plus w dawce 25 g/ha daje możliwość ograniczenia nawet o 50% dawki azotowych nawozów mineralnych, wpływając na zwiększenie plonu kapusty pekińskiej bez gromadzenia się szkodliwych azotanów w roślinie. Co ważne, preparat działa niezależnie od warunków pogodowych, w przeciwieństwie do tradycyjnych nawozów mineralnych. Tym bardziej warto się przekonać o jego skuteczności na własnym polu. Wszystkie składniki pokarmowe są ważne, ale w uprawie kapusty pekińskiej szczególną uwagę warto zwrócić na najczęściej popełniane błędy w dostarczaniu fosforu i wapnia odżywczego.
