W naturze jedynie rośliny motylkowe korzystają z azotu atmosferycznego N2 z pomocą bakterii symbiotycznych z rodzaju Rhizobium. W przypadku bakterii Azotobacter proces wiązania N2 do dostępnego dla roślin amoniaku (NH3) odbywa się przy udziale enzymu nitrogenazy. Specjalnie wyselekcjonowany szczep tych bakterii – Azotobacter salinestris CECT 9690 – dostępny jest dla rolników w postaci Rhizosum N plus, produktu poprawiającego właściwości gleb. Ponadto preparat zawiera mangan i żelazo oraz 80% substancji organicznej.
Wprowadzenie Rhizosum N plus do jesiennego nawożenia rzepaku, zwłaszcza w warunkach ciepłych i coraz dłuższych okresów jesiennej wegetacji, pozwala na:
poprawę zaopatrzenia roślin w azot nawet przy opóźnionym siewie,
zwiększenie puli azotu w glebie na okres jesienno-zimowy oraz na wiosenny start wegetacji,
obniżenie kosztów nawożenia,
uzyskanie wysokich plonów,
podniesienie opłacalności uprawy.
Jak działa Rhizosum N plus?
Rhizosum N Plus to bionawóz o potrójnym sposobie działania. Bakterie Azotobacter salinestris CECT 9690 dostarczają roślinom azot:
jako endofity dolistne (kolonizujące powierzchnię i tkanki wewnętrzne liści),
jako endofity korzenia (kolonizujące powierzchnię i tkanki wewnętrzne korzenia),
w ryzosferze (obszarze gleby wokół korzeni).
Ten wyjątkowy, potrójny tryb działania sprawia, że Rhizosum N plus jest bardziej wydajny, elastyczny i wszechstronny w porównaniu do innych bionawozów na bazie mikroorganizmów, które są przeznaczone wyłącznie do stosowania na liście.
Związek między Azotobacter salinestris a roślinami uprawnymi jest ściśle regulowaną równowagą, która pozwala na odżywianie roślin azotem oraz na przetrwanie szczepu.
System wiązania azotu Azotobacter salinestris jest aktywowany natychmiast po dotarciu bakterii do tkanek roślinnych. Tam enzym nitrogenaza może wiązać azot do amoniaku (NH3) przy użyciu wydzielin roślinnych (źródła węgla i mikroelementów), a utrwalona forma azotu amonowego może być pobierana przez roślinę bezpośrednio przez syntetazę glutaminy i wykorzystywana do syntezy białek. Gdy rośliny nie potrzebują więcej amoniaku do biosyntezy białka, szlak metaboliczny syntetazy glutaminowej rośliny jest blokowany, a związany amoniak zaczyna się gromadzić w otoczeniu Azotobacter salinestris. Ta utrwalona akumulacja jonu amonowego NH4 dezaktywuje enzym nitrogenazę, ponieważ nie jest konieczna do syntezy większej ilości NH4. Kiedy rośliny ponownie potrzebują azotu i zaczyna się pobieranie amoniaku, nitrogenaza Azotobacter salinestris znów jest aktywowana w celu wiązania N i dostarczenia jonu amonowego ( NH4) do biosyntezy białek roślinnych. Ten mechanizm zapewnia pełne bezpieczeństwo stosowania Rhizosum N plus jesienią w uprawach rolniczych, takich jak rzepak ozimy, ponieważ zapewnia dobre zaopatrzenie roślin w azot na optymalnym poziomie oraz zgromadzenie rezerw tego składnika w glebie i roślinach na okres startu wiosennej wegetacji.
Poznaj skuteczność Rhizosum N plus
Dlaczego szczep bakterii Azotobacter salinestris CECT 9690 jest tak skuteczny? Ponieważ:
działa natychmiast po aplikacji – zaledwie w ciągu kilku godzin następuje penetracja i kolonizacja roślin oraz ryzosfery, wytwarzany jest biofilm i zaczyna się wiązanie azotu oraz dostarczanie go roślinom,
ma dużą zdolność adaptacji do wysokiego zasolenia (NaCl), co jest ważne na stanowiskach, na których zastosowano wyższe dawki nawozów, zwłaszcza
działa w szerokim zakresie odczynu pH – 5,0–9,0 (optymalny to 5,5–8,5),
wykazuje wysoką optymalną tolerancję na węglan wapnia w wodzie używanej do oprysków – nawet do 20 g/l (woda twarda zawiera 300 mg CaCO3/l),
charakteryzuje się szerokim optymalnym zakresem temperatur (4–45°C), w których jest aktywny i wiąże azot z powietrza,
wpływa na syntezę hormonów wzrostu, szczególnie auksyny IAA co stymuluje wzrost roślin,
obniża poziomu etylenu, a w efekcie stres roślin,
wykazuje dobrą kompatybilność z najczęściej wykorzystywanymi agrochemikaliami i nawozami; uwaga – nie wolno stosować go z fungicydami miedziowymi.
