Biostymulatory, fizjoaktywatory, aminokwasy (cz.2)

Najczęściej w produkcji nawozów wykorzystywane są algi Ascophyllum nodosum, Laminaria digitata oraz Ecklonia maxima. Jako pionierzy zastosowali je w tym obszarze francuscy rolnicy, którzy wyrzuconymi na brzeg Oceanu Atlantyckiego algami nawozili swoje pola. Nawozy z dodatkiem ekstraktu z alg morskich (zwane często fizjoaktywatorami) są szczególnie efektywne w sytuacjach stresowych dla roślin.

Działanie antystresowe i biostymulujące alg

Działanie antystresowe i stymulujące wykazują zawarte w algach związki:

Kwas alginowy – zapewnia dużą przyczepność nawozu do liści
Jod (składnik hormonów) – wpływa na tempo przemiany materii i energii, ma specyficzne właściwości zachęcające owady do zapylania kwiatów.
Mannitol – jeden z izomerycznych alkoholi heksahydroksylowych, wpływa bardzo korzystnie na pobieranie i transport składników pokarmowych w roślinie, stymuluje syntezę poliamid.
Poliaminy – powstają we wszystkich organizmach roślinnych w wyniku dekarboksylacji aminokwasów, są niezbędnym czynnikiem utrzymującym żywotność komórek i prawidłowy przebieg procesów komórkowych. Są zaliczane do regulatorów wzrostu – biorą udział w regulacji podziałów komórkowych, w embriogenezie, kiełkowaniu nasion, ukorzenianiu, kwitnieniu, wzroście łagiewki pyłkowej; poliamidy przeciwdziałają starzeniu się komórek i ujemnym skutkom czynników stresotwórczych.
Fitoaleksyny – substancje obronne wytwarzane przez roślinę w odpowiedzi na atak patogenów i hamujące ich wzrost; fitoaleksyny chronią także rośliny przed działaniem jonów metali ciężkich, szokiem termicznym, promieniowaniem UV.
Auksyny – roślinne hormony wzrostu, wpływają na szybkość wydłużania się łodyg, otwieranie się pąków liściowych, aktywność enzymów, biorą udział w regulacji syntezy białek RNA.
Gibereliny – odpowiedzialne są za stymulację podziału komórek, zwiększanie wzrostu łodygi, indukcję i stymulację wytwarzania kwiatów, żywotność pyłku, a po zapłodnieniu – żywotność zygoty, przerywanie spoczynku zimowego pączków, a także indukcję kiełkowania nasion i hamowanie wzrostu pędów bocznych.
Aminokwasy – związki ważne jako materiał budulcowy wszystkich białek i niektórych hormonów. W nawozach tworzą organiczne połączenia ze składnikami pokarmowymi (więcej na temat aminokwasów w dalszej części artykułu).

Dlaczego algi są takie wartościowe?

Algi morskie żyją w bardzo stresogennych warunkach. Są poddane działaniu nie tylko fal, lecz także pływów, których wysokość sięga niekiedy nawet 12 m. Rośliny narażone na tak dużą zmienność środowiska i jednocześnie cechujące się szybkim przyrostem zawierają w sobie bardzo wiele składników fizjologicznie aktywnych, jak np. witaminy, fitohormony i aminokwasy.

Wyciągi z alg morskich mogą zasilić inne rośliny, które tych składników potrzebują. Co ważne, składniki ekstraktów są naturalne i szybko przyswajalne.

Nawozy z alg morskich

Na rynku dostępnych jest wiele produktów na bazie filtratów z wodorostów. Dużą popularnością cieszą się nawozy z serii Agrocean. Agrocean B zawiera naturalny ekstrakt z alg morskich Laminaria digitata 47,2 %. W tym: kwas alginowy, jod, oligosacharydy, fitohormony (auksyny, cytokininy, kwas indolilooctowy, gibereliny, betainę), aminokwasy, mannitol i koloidy. Produkt zawiera również 5 % MgO i 2,5 % B. Zalecana dawka 2 l/ha.

Agrocean Mg oprócz zawartości 20,05 % naturalnego ekstraktu z alg Laminaria digitata zawiera 13 % magnezu. Nawóz skutecznie likwiduje niedobory tego składnika. Dla roślin rolniczych zaleca się stosowanie dawki 5 l/ha.

Algex jest nawozem stymulującym odżywianie mineralne roślin, który aktywizuje procesy życiowe roślin w sytuacjach stresu. Oprócz bogatego w składniki aktywne ekstraktu z alg morskich zawiera szereg składników pokarmowych: N - 8,0 %, P2O5 - 3,6 %, K20 - 7 %, w tym mikroelementy B - 0,036 %, Zn - 0,025 %, Cu - 0,009 %, Fe - 0,016 %, Mn - 0,036 %, Mo - 0,0036 %. W uprawach rolniczych zalecana dawka produktu to 4-5 l/ha.

Historia nawozów algowych

Korzyści płynące z nawożenia pól uprawnych wodorostami dostrzeżono już kilkaset lat temu. Rolnicy w Wielkiej Brytanii i we Francji zbierali wodorosty wyrzucone na brzeg przez morze i przenosili na swoje pola. Pierwsze wzmianki na ten temat pochodzą z XVI wieku. Rezultaty przeprowadzonych w ten sposób zabiegów były na tyle dobre, że skłoniły naukowców do opracowania zaawansowanych nawozów na bazie alg. Dziś są one zbierane i przetwarzane na skalę przemysłową.

Gatunki alg stosowane w nawozach

Laminaria digitata

Laminaria digitata - Brązowe wodorosty występujące w północnej części Oceanu Atlantyckiego. L. Digitata ma skórzaste, ciemnobrązowe liście, które dorastają do długości 15 m. Występuje często w pobliżu wybrzeży, gdzie tworzy rozległe łąki. W porównaniu z innymi algami cechuje się bardzo szybkim wzrostem – nawet 5% dziennie.

Ascophyllum nodosum

Ascophyllum nodosum - Brunatnice występujące w północnym Oceanie Atlantyckim. Roślina tworzy charakterystyczne owalne pęcherzyki powietrza pomiędzy liśćmi. Dorasta do długości 2 m. A. nodosum występuje najczęściej w osłonionych miejscach przy brzegu lub przy ujściach rzek. Rośnie dosyć wolno (0,5% dziennie). Algi te są zbierane do wytwarzania nawozów ze względu na wysoką zawartość makro- i mikroskładników pokarmowych, a także fitohormonów i aminokwasów.

Ecklonia maxima

Ecklonia maxima - E. maxima, zwana również morskim bambusem, występuje w południowym Oceanie Atlantyckim u wybrzeży Afryki. Dominuje na spokojnych płyciznach (do 8 m), gdzie tworzy formacje przypominające lasy. Posiada jedną dużą pneumatocystę, która utrzymuje roślinę przy powierzchni.

Polecane artykuły: